Çok Sevmiþtim Bu Kenti

Yaklaþýk on beþ ay oldu Silivri’ye ilk geliþimiz. Ýstanbul’da bilgisayar sektöründe iþ kuran üç oðluma ve torunuma yakýn olabilmek için güzelim Foça’daki ve Menemen’deki yerleþimimizi terk ederek Ýstanbul’a yerleþmiþtik. Ýki yýl dayanabildim Ýstanbul’un kirliliðine. Balkonlarda pataklanan halýlar, balkonlardan ve pencerelerden silkelenen halý, paspas, sofra bezleri ve daha niceleri çýldýrtýyordu beni. Ya o cadde ve sokaklarýn pisliði? Arabalarýn eksozlarýndan çýkan zehirli gazlar? Onca kirliliðe katlanmak benim için olanaksýzdý.
Ýstanbul’a yakýn bir yere taþýnmaktan baþka umarým kalmamýþtý. Önce çok methedilen Yalý köye gittik. Doðru dürüst oturulacak bir kiralýk ev bulmak olasý deðildi. Telekom’da çalýþan baldýzýmýn mesai arkadaþý, baldýzýma,
Eniþten de, ablan da Yalý köyde yapamazlar. Eniþtem Semizkum’da emlakçýlýk yapýyor. O size bir ev bulsun. Orasý Ýstanbul’a daha yakýn ve daha hareketli bir yer. Öneriye aklýmýz yattý. Ýnternet’te Silivri sitesine girdim. Aldýðým bilgiler, Silivri’nin bizim için iyi bir yerleþim olacaðýný düþündük. Arabamýza binip Silivri’ye geldik. Silivri’ye giriþimizde caddedeki menekþelere hayran olduk. Yolumuza devam ettik. Sahil çay bahçelerine yakýn bir yerde arabamýzý park ettik. Çay bahçelerinden birinde oturduk. Þubat ayýnýn son günleriydi. Hava olaðan üstü güzeldi. Torunum çimenlerin üstünde koþup yuvarlanmaya baþladý. Torunumun mutluluðu Silivri’ye yerleþmeye karar vermemize neden oldu.
Nisan ayýnýn yirmi üçünde Silivri’ye taþýndýk. Evimizi yerleþtirmek yaklaþýk bir hafta sürdü. Sabah yürüyüþlerine baþladým. Gezdiðim cadde ve sokaklardaki evlerin bahçelerindeki güller, haným elleri doyumsuz güzellikteydiler. Geceleri sahil boyu yürüyüþler yapmaya baþladýk. Ýðde ve hanýmeli kokularýna doymak olasý deðildi. Çay bahçelerinin arasýndan denize dökülen deredeki pis kokudan ve yerlerde saçýlan ayçiçeði tohumlarýnýn kabuklarýndan baþka olumsuzluk yoktu. Olmamasý gerekir ama, bu kadar kusur kadý kýzýnda da olur düþüncesiyle sineye çektik.
Bu gün uzun bir yürüyüþ yapmaya karar verdim. Sahil boyunca yürümeye baþladým. Bir yýlda ne deðiþmiþti ki bu güzel ve temiz sayýlabilecek bu kent bu kadar kirlilikler içinde yüzüyordu. Sahildeki kaçak kamp yerlerinden biri tüm pisliklerini çöp kon tanyerlerinin yaný baþýna boca etmiþ, olabildiðince iðrenç bir görünüm içinde. Çay bahçelerine yaklaþtýðýmda burnuma iðrenç bir koku doldu. Denizin içinde balçýktan küçük adacýklar oluþmuþ. Pis koku bu adacýklardan geliyor. Etrafta saçýlmýþ naylon poþetler ve çöpler cabasý. Tekrar soruyorum. Ne oldu da bu kent bu denli kirliliðe boðulmuþ.
Belediye Baþkaný Sayýn Selami Deðirmenci bir daha aday olmayacaðý için her þeyi boþlamýþ diyemeyeceðim. Zira çiçeklerle süslenmiþ caddelere yenilerini eklemiþ. Ateþ çiçekleri yerine çok daha güzellerini, sardunyalar ve petunyalar diktiriyor. Ana caddeler daha da güzelleþiyor. Peki býrakýn çiçeklendirilmeyi temizliði bile yapýlmayan caddelerde ve sokaklarda yaþayanlarýn günahý ne? Oturduðum evin caddesi olan Ýnönü caddesi geçmiþte Silivri’nin en temiz caddesi seçilmiþ. Oysa þimdilerde kirliliklere boðulmuþ. Neden?
Sahilde yine arabalar girmesin diye kayavari taþlar dizilmiþ. Kalan boþlukta Alibey Spor park iþletmeciliði yapsýn diye. Bence yanlýþ bir uygulama. O sahilin tamamý trafiðe kapatýlmalýdýr. Zira o park için ayrýlan yerde park eden arabalarýn gök görmedik sahipleri teyplerini sonuna kadar açarak, dinlenmek ve deniz keyfi için gelen insanlarý rahatsýz ediyorlar. Arabalar için arka taraftaki boþ arsalardan yararlanýlabilir. Bu sayede içinde her türlü kirliliði barýndýran otlar da temizlenilmiþ olur.
Bu ülke gibi Silivri’de bizim. Evimizin temizliði sokaktan baþlar söylemeni unutmamamýz gerekir. Atalarýmýz bu güzel ülkeyi bize çocuklarýmýz için emanet ettiler. Emaneti çocuklarýmýza en iyi þekilde aktarmamýz gerekir.
                                   Özcan Nevres 9 Haziran 2002