Hayatýmdan çýkardýðým son resimlerde yüzüm

bir baþka gülüyordu.

Bir baþkasý gibi deðil,

Hain saldýrýlarla yani aþka

yoðrulmamýþtým daha /yorulmamýþtým



Gülerliðin gelip geçiciliði

yakýþýr insana

savrulur daha baþka anlamlara

yüzümün fotoðraflarý

yoksa an mýdýr gerçeksiliðim?

bakabilmekti derdim uzaða

gökyüzünün kesiþtiði yerlere uzak derdim

ben –ufukmuþ–



Bir hayli ansýtýr yüreðimi

piþmanlýklar elinde çýrpýnan

çaresiz, yüreksiz ve sonu olmayan sevmeler



Kirletilmemiþ yalnýzlýklar olur

donmuþ, kararsýz vakitlerin akþamýnda

aklýma hüzünler gelirdi

unutulmak, karelere bölününce

bir yüreðin vardý

yüceler yücesi anlamlarla

belki göz yaþlarýnla yýkanmýþtý



Ruhumun dinleniþi serindir her nasýlsa

onu kirletemem.

Her þeyden fazlasý

hikayeler içinde,

unutulmuþ hayatlarý bize vermek için yaratýlmýþtýr.



Kendimi yalnýzlýðýma çaðýrýyorum

suçlarýmý unutturmak için.

Bütün yosun tutmuþ soyut kelimeleri

yaþantýmdan çýkan hayatlara adadým.

Kaldýrýmlarý adýmlayan her kimse

sonuçlarýna katlanacaktýr.



Sana söylemiþtim kalbime örtülerini serme gönlünün

Yanmaya yüreðin vardý mutlaka

"Yavrum yaren nerende?"

Bir aþk türküsünden çok

cevap bulmak için sorulmuþ bir sorudur



Gelmiyorsun, kapýna çýkmadým daha

ama olsan da

bahar adýný korurdu yapraklarla

gizlediðim öyle çok cevap oldu ki

utanýrdým kendimden



Öyle bakma, öyle dolma derin sulara

gözlerin açýk kalmasýn

yum

ki gönlüm tazelendi

yýldýrýmlarda



Ne þen çocukluk þarkýlarý durdurur beni

Ne yaban ilmeði korkularýn ellerimi baðlayan

Varýr mý gönlüm

çobanaldatan kuþlarýn kanatlarýyla sana?

Neþidesiz baharlar hiç yaz olur mu?