Ceylan bakýþlý yetim bir sevdadýr daðlarda. Nur'lar içinde uyuyan avcýya aþýk tek yürek belki de... En tatlý sesidir imkansýz bestelerin ve aþk için alýnan her nefes dað yollarýnda bir seherdir. Kýsa vadeli ölgün bir hayata inat, doyasýya yaþamaktýr tek arzusu.

     Cesurdur ceylan bakýþlý sevda, bir o kadar da yalnýz. Avcýnýn ellerinde sunulan ölüme aþýktýr. Kim bilir kaç sevda canýný býrakmýþtýr namlunun ucuna... Her göz göze geliþlerinde ölümü unutur, o gözlerde kaç kiþinin kendini bulduðunu düþünür yetim ceylan. Dualar eder, vuslat zamanýna adar tüm sevdalý gülleri. Tek silahý suskunluktur, haykýrýr sessizliðiyle ve onulmaz dertlere vurulur gönülden.

     Kaçsa gidemez, gitse de bitemez bir sevdadýr yürekte. Tatlý huzuruyla ne düþler emzirir ürperten karanlýklarda. Uzun düþ seferlerine çýkarken gönül, gözlerinde kalan umutlarýyla uyur ceylan her gece. Usul usul güller kanar her nefeste ve imkansýz bir dilek gerçek olur. Ceylanýn gözlerinde bir kýz vardýr. Ay düþen saçlarý geceye uzanýr. Ciðerine dolan sevda ve bedenindeki ruh yetim ceylandýr. Lakin güzel bir kýza dönüþmüþtür bedeni. Sabah uyandýðýnda þaþýrmýþtýr, ceylan bakýþlý nazende bir sevda olur ve rüzgara býrakýr özlemli saçlarýný.

     Sorar yürek:
     - Bugün günlerden ne ?
     - Sevda...

     Günlerden sevdadýr... Çýlgýn bir rüzgarla savrulur sararan yapraklar, suçlu deðildir gözler birbirine deðdiðinde. Sevdalý naðmelerle sarýlýr bedenler, son nefesini vermeye razýdýr beste boylu ceylan bakýþlý güzel. Namlunun ucundaki ölümü beklerken, hayatý yudumlar avcýnýn avuç içlerinden. Zaman gibi sessizce sarýlýrlar birbirlerine, mutlulukla aydýnlanýr yüzleri. Lakin kýsa sürer bu mutluluk, buz kesen ellerde tutulmayan bir yemindir, bir avuç küldür gönülde savrulan, yamalý bir sevdadýr yaþanan ve bir mazidir nur içinde haykýran.

      Sorar yine yürek:
     - Bugün günlerden ne ?
     - Sevda... Belki de veda... Zamansýz bir elveda...

     Sýcak bir Eylül akarken gözlerinden, gün sevdadýr, gün vedadýr... Tek suçludur Eylül, o çaðýrmýþtýr sevda sancýlarýný ve bitmeyecektir. Aralýk kapýlarý kapanýrken günlerin yüzüne, yeni merhabalar kucaklanýr acýmadan... Bunu sezer yürek ve kýrýlýr aynalardaki gülümseyiþe. Yalnýz dillerde kraliçedir ceylan bakýþlý sultan... Bir kez daha anlar ki aþk yoktur. Bir suret asýlýdýr yürekte, acýtan. Her nefeste yaþananýn aslý yoktur.

     Güller, sakýnýr sevdalý gülüþlere dokunmaya. Yaþanmayan avcý bir ömür vururken gözbebeklerine, üþür elleri beste boylu nazendenin... Yürek okunmamýþ bir kitaptýr, hiç açýlmadan rafa kaldýrýlýr. Bilinmese de kýymeti, yýkýlmaz bir sözle, gücenmez... Kýrgýndýr Eylül'e lakin kýzamaz bir türlü... Gecelerin deminde Eylül, bir parçasýdýr sonbaharýn ve sonbahar tebessüm eden sevdanýn en tatlý mevsimidir.

     Sýrtýndaki býçaklarla yalnýzlýðýn saðýr yoluna devam eder sevda. Kendi gibi bir yürek yoktur. Sultaný olamamýþtýr, gökkuþaðý dolayamamýþtýr beline, aþka aþýk hasretlere sarýlmýþtýr biçare. Ýhanetle süslenmiþ ayrýlýklara gülümser gamzeleri.
     "Olsun" der "Olsun, zamanla unutulur."

     Rüzgarla savrulup gider uzaklara ki zaten hiç yakýn olmamýþtýr aþkýn yakamozlu efsane mehtabýna. Zaman dolmuþtur. Gitmelere itilmiþ yüreðini toplar ve hiç bitmeyen Eylül'e döner hazan. Geriye ne kalmýþtýr, sararmýþ yapraklarýn dýþýnda...Yaralý bir kalpten arta kalan herþey anlamsýzdýr. Atýlýr, satýlýr, kýyýlýr, bomboþtur þarkýlar... Ne emeklerle göðe serilen yýldýzlar saçlarýna dökülmüþtür. Göz pýnarlarý çaðlamýþ, yürek çöllenmiþtir artýk. Kesin dönüþ yollarýnda deliliktir hala sevmek, dilindeki nakaratla haykýran yürek kendine varmak üzeredir.

     Bilmez günlerden nedir...
     Bir soru cevap bulur hazin hazin

     - Ey sevda, söyle hayat nerdedir ?
     
     "Hayat Gözlerine deðdiðim yerdedir"

Ayþegül TEZCAN