Hem katilim hem maktul.Kendi cenazemi kaldýrýr ellerim.Kendi cenazeme aðlar gözlerim. Peki neyim ve kimim ben.Hem Kürt hem Afrikalý mý? Bir Türk’ün gururunu taþýr mý bedenim? Bir Yahudi’nin helakini yaþar mý gecelerim? Kör karanlýk sularda boðulur mu gülüþlerim? Dudaklarýmdan yankýlanýr mý Kýzýldeniz’in sesi ve nefesi?
Bir çocuðun yetimliðine dönüþür sahipsizliðim.Rüzgarlar bir yaprak gibi savurur beni.Saçlarýmdan okþamaz ne meltem ne poyraz yeli.Bozkýrlara benzer avuç içlerim.Parmaklarýmýn arasýndan dökülür sefaletim.Bir yangýndan arta kalandýr kömür gözlerim.
Peki gözlerim bir yangýndan arta kalansa, ellerim bir bozkýrsa neyim ve kimim ben? Bir bedevi miyim zamaný kum tanelerinin akýþýnda arayan.Ve her kum selinde ayaklarý aþaðý doðru kaydýðýndan dolayý yere daha saðlam basmak için adýmlar atan ve daha zeki olmak zorunda kalan bir çöl adamý mýyým?
Her çöküþte aklýný ve ruhunu toparlamaya çakýþan bir depremzede miyim? Bir Japon’un direnciyle fay hatlarýna demir bilekler kuran bir kiþi miyim?
Neyim ve kimim ben? Göz mü gözyaþý mýyým? Kürt mü Arap mýyým? Hangi çadýrda kaldý sevgilerim ve tükeniþlerim? Hangi cellatta kaldý boyun eðiþlerim?
Bir Araf olur duygu ve düþüncelerim.O yüzden can yakar þiirlerim.Kapý arasýna sýkýþan parmaða benzer dizelerim.Durmadan can çekiþir sözlerim ve kelimelerim.Sadece insan olmanýn sýzýsýný yaþar yüreðim.