..E-posta: Þifre:
ÝzEdebiyat'a Üye Ol
Sýkça Sorulanlar
Þifrenizi mi unuttunuz?..
Kötü bir barýþ, iyi bir savaþtan daha iyidir. -Puþkin
þiir
öykü
roman
deneme
eleþtiri
inceleme
bilimsel
yazarlar
Anasayfa
Son Eklenenler
Forumlar
Üyelik
Yazar Katýlýmý
Yazar Kütüphaneleri



Þu Anda Ne Yazýyorsunuz?
Ýnternet ve Yazarlýk
Yazarlýk Kaynaklarý
Yazma Süreci
Ýlk Roman
Kitap Yayýnlatmak
Yeni Bir Dünya Düþlemek
Niçin Yazýyorum?
Yazarlar Hakkýnda Her Þey
Ben Bir Yazarým!
Þu An Ne Okuyorsunuz?
Tüm baþlýklar  


 


 

 




Arama Motoru

ÝzEdebiyat > Deneme > Ýtiraflar > Esin




26 Aralýk 2007
Son Mektup ve Gerçek Ben  
Esin
Demek duvarlarýmýn neden bu kadar yüksek ve saðlam olduðunu olduðunu merak ediyorsun...


:BACH:
- 1 -

Demek duvarlarýmýn neden bu kadar yüksek ve saðlam olduðunu merak ediyorsun? Ahh ne çok isterdim düz yaþayabilmeyi. Sorgulamadan, düþünmeden, planlamadan, kafa yormadan yaþayabilmeyi…Ne de çok özenirim öyle insanlara. Hatta onu da býrak hayata tutunmanýn bir yolunu bulmuþ insanlara, tutunduklarý þey er ya da geç zarar verebilecek bir þey olsa dahi özenirim. Kýsa ve öz yaþamak hiç yaþamayýp ölmekten çok daha iyidir. Geçmiþime baktýðýmda hayatýmýn her gününün, yirmi dört saatini düþünerek geçirdiðimi görüyorum. Düþünmek, iç sorgulamalar, yargýlar, yalnýzlýk, göz yaþlarý, tek kiþilik partiler kýsacasý daima tek kiþilik bir hayat. Hep uçlarda yaþadým þimdiye kadar…ne kadar da saçma oysa. Ya hiç içmedim, ya hiç durmadan içtim bulduðum en sert içkileri ve devam ettim tüm evi kusmukla kaplayana kadar. Ya hiç seviþmedim ya da hiç durmadan seviþtim, tanýdýðým, tanýmadýðým herkesle bir ya da birkaç gece geçirdim kendimden tiksinene kadar. Ya hiç dýþarý çýkmadým ya da hiç eve girmedim, yollara vurdum kendimi nereye gittiðimi bilmeden, gittim, gittim, gittim bunun da bir sonu olmadýðýný anlayana ve yorulana kadar. Ya hiç yemedim ya da hiç durmadan yedim, tüm pastalarý, börekleri, çörekleri mideye indirdim kilo almaya baþlayana kadar. Ya hiç yazmadým, ya da hiç durmadan yazdým ellerimi, parmaklarýmý, aðrýdan hissetmeyene kadar. Ya hiç çalýþmadým, ya da hiç durmadan çalýþtým yorgunluktan ölene kadar. Ya hiç sevmedim ya da hiç bitmeyecekmiþ gibi sevdim ta ki karþýma koyduðum konu mankeni beni býrakýp, evlenip, baþka þehirlere gidene kadar…Boþversene bu yalandý. Aslýnda hala seviyorum onu. Bu liste sonsuza dek uzayabilir. Ve ben bir sürü hata görüyorum listemde ama piþman deðilim yaþadýðým hiçbir þeyden çünkü yaþamasaydým içimdeki o yaþan(a)mamýþlýk duygusu beni daha çok üzecekti biliyorum. Yaþadým, piþman deðilim. Çünkü gördüm ve öðrendim. Yaþamasaydým bilemeyecektim ve hep doðru olduklarýný düþünecektim yanlýþlarýn.

- 2 –

Kendime karþý her insanda olduðu gibi kimi zaman öfke, kimi zaman nefret, kimi zaman sevgi hatta aþk besledim. Kendi kendime evlenme teklif ettiðim anlar oldu, kendi kendimi tokatlayýp, oramý buramý kestiðim veya canýmý yaktýðým anlar da. Sense hep dýþarýdaki yaralarýmý gördün. Bir yerimdeki kesiði, morluðu veya kanamayý….oysa onlar benim için hiçbir þeydi. Çünkü içerisi çok daha fazla yara, bere ve durmayan kanamalarla doluydu. Sen gör(e)medin. Ya da ben üstlerini çok iyi kapattým. ‘Görmeni de beklemem zaten’ demeyi isterdim ama benim gibi yeryüzünün en beklentisiz insanýnýn bile yok edemediði gizli beklentileri var.

Biliyorum kýzdýn bana hep. Dünyaya ve insanlara karþý sýmsýký kapalý olan kapýlarýma, sana gelip, þarabýmý alýp, saatlerce odaya kapanýp, yazmama ve gitarla manasýzca seviþmeme, kýskanmamama, seni umursamamama, hayata tutunmak için çaba bile sarf etmememe, içimdeki serseri, avare kýz çocuðuna kýzdýn hep tüm sevgine raðmen. Biliyorum benimle ilgili bir þeyleri deðiþtirmek için çok çabaladýn ve çabalarýnýn sonuçsuzluðu seni hayal kýrýklýðýna uðrattý. Dediðin gibi gerçekten de çok dik kafalýyým belki de…belki de söylediklerin mantýklý gelmedi bana hiçbir zaman. Çünkü nereden, nasýl, ne þekilde gidersem gideyim yolun sonunun ayný olacaðýný görüyordum ve tüm çabanýn anlamsýz olduðunu düþünüyordum…hala da ayný düþüncedeyim iþin kötü yaný. Ama artýk sen yoksun ve ben her zaman olduðumdan biraz daha yalnýzým. Ýþin garip yaný da bu yolu seçen ve isteyen benim. Bahse girerim bugün bile aklýna gelsem hakkýmda, ‘Beni sadece kullandý. Arýzalý bir sýpaydý’ dersin. Oysa sen beni ne kadar tanýdýn ki? Diðerlerinden ne daha fazla, ne de daha az. Hepiniz aynýsýnýz. Çünkü ben hep aynýyým. Çünkü biz insanlar hep aynýyýz. Doðru zaman, doðru yer…Belki de gerçekten tek önemli olan mesele bundan ibaret.

- 3 –

Meþhur aldatmalarým…Senin koynundan çýkýp, baþka bir adamýn koynuna girmem…ya da baþka bir adamýn koynundan çýkýp, senin koynuna girmem mi demeliyiz acaba? Tüm aldatmalarýmýn aslýnda ‘garip aldatmalar’ adý altýnda incelenmesi gerekir belki de. Öyle ya, hepsini söylüyordum ben sana. ‘Selam. Evet sormana gerek yok, baþka biriyle seviþtim de geldim. Ya da senin tabirinle, ‘verdim de geldim’ mi demeliyim? Devamýnda senin haklý triplerin ve en sonunda benden yalan söylemeye baþlamamý istemen ve benim hiçbir zaman yapamayýþým. Bak örneðin farklý olduðumuz noktalardan biri…Her neyse…Anlayamadým hiç; Ne önemi vardý ki kimlerle yattýðýmýn, kaç kiþiyle yattýðýmýn! Ben senin yanýndaydým. Zor olan þey biriyle soyunup ayný yataða girmek ve birkaç saatliðine oyun oynamak deðil, birinin devamlý yanýnda olmaktýr. En azýndan benim için öyle. Çünkü diyorum ya benim tek kiþilik bir hayatým var ve birini onun içine almam çok zor. Bunun nedeni kendimi çok özel biri olarak görmem deðil. Sadece çekilmez biri olduðumu bilmem ve beni seven birinin yanlýþ kiþi olduðumu anlamasý için bana yaklaþýp, acý çekip, aylar, yýllar sonra kafasýný duvarlara vurarak gitmesini ve geçen boþuna aylarý veya yýllarý için beni suçlamasýný istememem oldu daima. Çünkü ilk baþta büyük laflar eden herkesin günün birinde o büyük laflarýnýn hepsini yiyeceðini biliyorum.

- 4 -

Kimseden bana bir iyilik yapmasýný beklemedim. Ama buna muhtaç olduðum zamanlar oldu. Yaþým büyüdükçe azaldý bu muhtaçlýk ama hala var. Bu bana kendimi kötü hissettiriyor. Ama ne yazýk ki kimseden bir iyilik beklemeyecek daha doðrusu, mümkün olduðunca en az düzeyde insanlara muhtaç kalacak bir düzeye gelecek enerji, çalýþkanlýk ve azim de bende yok. Çünkü sonu olmadýðýný ve gelinecek hiçbir yerin de tatmin saðlayamayacaðýný biliyorum. Ýnsanlar göremiyorlar mý? Her þey, her zaman ayný olacak. Bu yüzden kiþinin yapabileceði en iyi yatýrým, kendi içine dönüp yapacaðý incelemeler, sorgulamalar sonucunda bulacaklarý ve keþfedeceklerinden kaynaklý kazandýklarýyla olacak yatýrýmdýr. Bu yüzden tüm o uzun hayat yoluna baþlamayý, kargaþaya girmeyi, kiþiliðimi kaybetmeyi, kendimden ödün vermeyi, veremezsem belki de kilit noktada takýlmayý ve tüm çabamýn boþa gitmesini gereksiz ve saçma buluyor, tam anlamýyla boþuna bir enerji kaybý ve yýpranma olarak görüyorum. Bu yüzden dýþarýya yönelik olan hayat yolu yerine, kendi içime giden bir yolda ilerleyip durmayý tercih ediyorum. Ama tüm bu düþüncelere raðmen insanlardan iyilik beklemek zorunda kaldýðým anlarda bu düþüncelerimin hepsini bir kenara atýp bir þey uðruna çabalamak, enerji göstermek, emek vermek içimden gelmiyor deðil. Para iki yolla gelir; Kötü yol ve iyi yol. Kötü yolda genelde iyi para, iyi yolda da genelde kötü para vardýr. Ama kötü para bile özgürlüðünü az çok saðlar ve en azýndan insanlardan benim þu anda olduðumdan daha az iyilik beklemeni saðlar. Bu yüzden bazen diyorum ki; ‘Belki de þu an içinde olduðum yoldan çýkýp girmeliyim hayat yoluna.’ Ama baþlayamýyorum. Ertesi gün olduðunda çoktan unutmuþ oluyorum, hatýrlasam bile enerjim ve isteðim gitmiþ oluyor. Hani derler ya; ‘Fakir ama gururlu genç’ , sanýrým ben de daima ‘fakir, uyumsuz ama gururlu genç’ olarak kalacaðým. Ýnsanlardan neden iyilik beklemediðime gelin; Çünkü her iyiliðin altýnda bir beklenti olacaðýný biliyorum. Büyük ya da küçük, farkýnda olarak ya da olmayarak ama elbet bir beklenti olacak ve ben bu beklentiyi hissedeceðim. Cevap verebileceðim ya da veremeyeceðim bir beklenti olsun, fark etmez! Üstümde bir beklentinin aðýrlýðýný hissetmek istemiyorum. Birinin benden bir þey beklemesini istemiyorum. Özellikle benim için iyi bir þey yaptýktan sonra gözlerimin içine bir þeyler bekleyerek bakmasýný istemiyorum. Ve ben de birinin beklenti veya beklentilerine sýrf bana iyilik yaptý diye cevap vermek istemiyorum.

- 5 -

Kendimi bildim bileli, kendime alýþmaya çalýþýyorum. Yolda yürürken bir vitrinde yansýmamý gördüðümde, kapalý televizyonun karþýsýndaki veya aynadaki sözde beni gördüðümde o gördüðüm kýzýn hala gerçekten ben olduðuna inanmýyorum. Kendimi o kýzýn içinde yaþayan bir hayali arkadaþý gibi hissediyorum. O gördüðüm kýz o kadar farklý ki! Ýçindekiyle alakasý bile yok.Umutsuzca birilerinin ya da bir þeylerin o kýzýn içindeki ‘ben’i yani o kýzýn hayali arkadaþýný görüp, onu kýzýn içinden çýkarmasýný kýsacasý gerçek anlamda var etmesini bekliyorum. Ama bu þimdiye kadar olmadý ve ne yazýk ki olacaðýný da sanmýyorum. Çünkü bir yandan da biliyorum ki o hayali arkadaþý görüp, kabullenip, sevip dýþarý çýkartýp, var edecek kiþi aslýnda tam da o dýþarýda, yansýmalarýmda gördüðüm garip kýz. Ama o kýz istemiyor bunu ve hayali arkadaþýný içinde hapis tutup duruyor. Yani ‘ben’i.

- 6 –

Çok derin düþündüðümü ve bunun yanlýþ olduðunu söylüyorsun. Üzgünüm ama ben böyleyim ve deðiþmeye niyetim de yok. Zaten istesem de kolay kolay deðiþebileceðimi sanmýyorum. Çünkü bendeki çok düþünme hali büyüdükçe ortaya çýkan bir þey deðilmiþ annemin dediðine göre. Her þeyi gereðinden fazla önemseyip, kafaya takan, düþünen, düþündükçe büyüten, arada bir gelen coþku hali dýþýnda sonsuz bir melankoli içinde yaþayan bir çocuk olmuþum ben hep. Örneðin; Küçük bir kýz çocuðu en sevdiði oyuncaðýný yanlýþlýkla balkondan aþaðý düþürür. Tabii oyuncak kýrýlýr. Çocuk aðlamaya baþlar. Sence neden aðlar? Muhtemelen en sevdiði oyuncaðý kýrýldýðý içindir. Ya da annesi veya babasý kýzacaðý içindir. Belki de ikisi için birden. Ama ben saatlerce ‘ya birisinin kafasýna düþüp, ona zarar verdiyse’ diye aðlamýþým o gün. Küçük bir çocuk için biraz fazla aðýr bence. Kýsacasý hep yüzeye deðil de, yüzeyin altýndakine takýldým ben. Herkesin de bunu yapmasý gerektiðine inandým. Ama iþte inandýklarýmýzla, yaþadýklarýmýz ya da yaþamak zorunda kaldýklarýmýz çok çeliþkili olur hep, benim hayatýmda da durum öyle.

- 7 -

Ben sana hiçbir þey vadetmedim. Aksine ben sana hep; ‘Bana göre plan yapma hiçbir zaman’ dedim. Evet, sen kendi kendine gelin güvey oldun. Ýhtiyacým olunca seni aramam veya bir iliþki yaþamýþ olmamýz sonsuza dek senin kadýnýn olacaðým anlamýna gelmez, gelemez. Neden sadece anýn tadýna varmayý denemiyorsun? Yaþadýk, yaþarken güzel deðil miydi? Bundan beþ, on hatta altmýþ yýl sonra da bana olan sevginin deðiþmeyeceðini iddia etmek tam anlamýyla bir saçmalýk! Gelecek hakkýnda nasýl konuþabilirsin ki? Býrak beþ, on yýl sonrasýný, yarýn hakkýnda konuþmak bile tehlikeli. Çünkü yarýn sen ayný sen, ben de ayný ben olmayacaðýz. Her þey deðiþir, deðiþim olacaktýr. Bu kaçýnýlmaz. Hatta deðiþim gün be gün olmaktadýr ama biz farkýna varamayýz. Günlerden birinde ‘týk’ sesi gelir ve biz bir bölümü tamamlamýþ oluruz. Ama hiçbir zaman bitmez bu süreç. Sürecin herhangi bir parçasýndaki ‘týk’ sesinde, ya sen ya da ben birimizi hayatýmýzdan çýkartýp yerine baþka bir oyuncuyu alacaðýz. Çünkü o zaman beklentilerimize cevap verecek kiþi o yeni oyuncu olacak, sen ya da ben deðil. Ama yaþarken sen benim ruhumu ve bedenimi tatmin ediyordun, ben de senin. Güzeldi. Ama ben bir ‘týk’ sesi duydum ve artýk sen tatmin edemiyorsun. Bu senin iyiliðin, kötülüðün veya genel anlamda yetersiz bir insan olmanla alakalý deðil. Bu sadece senin artýk benim beklentilerim için uygun bir insan olmadýðýnla yani benim deðiþimimle alakalý. Ve bu ‘inanýlmaz, þaþkýnlýk verici, büyük bir yýkým’ falan olamaz çünkü bu hayatýn ta kendisi, gerçek! Bu bugün deðil de yirmi yýl sonra da olabilirdi ama er ya da geç olurdu. Ve inan bana süreç ne kadar uzun olursa her ne kadar insan gerçeðin farkýnda da olsa acý o kadar fazla olur. Sürecin kýsa olmasýný da sanýrým benim yaþýmýn küçüklüðüne baðlayabiliriz. Çünkü insan gençken duyulan o ‘týk’ sesleri arasýndaki zaman daha kýsadýr. Düþünceler, hayattan ve insanlardan beklentiler daha çabuk deðiþir. Çünkü ortada tam anlamýyla, bütünüyle oturmuþ bir kiþilik yoktur. Bunlarý bilmen ya da en azýndan tahmin etmen gerekiyordu. Esas þimdi benim gitme isteðim deðil, senin þaþkýn ve ýsrarcý tavýrlarýn bana garip geliyor. Ama çok da umursadýðým söylenemez açýkçasý. Çünkü delilik halin geçip, sakinleþince hiçbir þey kalmayacak biliyorum.

- 8 -

Aslýnda demek istediðim þey; Ben seni sevdim ve seviyorum. Ama ben seninle birlikte olmanýn yükünü artýk taþýyamýyorum, daha doðrusu taþýmak istemiyorum. Çünkü artýk beklentilerime eskisi kadar cevap vermiyorsun. Bunun seninle bir ilgisi yok. Tamamen benimle ilgili. ‘Sorun sende deðil, bende’ lafýný söylemek istemiyorum çünkü bu laf hep palavra, numara, bahane olarak görülmüþtür ama ne yazýk ki demek istediðim tam da bu. Ama benim yazdýklarýmýn hiçbiri palavra, numara veya bahane deðil. Seni dediðim gibi her zaman sevdim, seveceðim ve her zaman bir dost olacaðým. Ama lütfen artýk ‘sevgilicilik’ oyununu sürdürmemi benden bekleme. Çok yoruldum. Zaten tüm ‘sevgilicilik’ oyunlarý yorar beni, bu yüzden pek bulaþmam ama oldu bir kere, iyi de oldu ama artýk yeter.

- 9 –

Kendimi çok fazla sakladýðýmý, gizli bir kutu olduðumu söylerdin hep, bak iþte birçok þeyi yazdým þimdi sana. Ve bunu sana göndereceðim. Evet, bu sefer göndereceðim. Belki artýk ortada hiçbir giz kalmadýðý için beni gönül rahatlýðýyla unutabilirsin. Konuþmak zor, yazmak daha kolay. Ama yazýnca da yazdýklarýný ilgili kiþiye okutmak zor. Kýsacasý her zaman ‘bilinmeyen’ olmaya mahkumum sanýrým. Ancak insanlarla iliþkilerim bitme noktasýna gelince onlar beni tanýyabilirler. Bu daima böyle olacak gibi. Evet, öyle hatta.

- 10 –

Ve son olarak; Delilik halin geçene kadar senden uzak durmam gerektiðinin farkýndayým ve bu gerekliliðe uygun olarak hareket edip bir süre senden uzak duracaðým. Yani bundan kastým; Mümkün olan her yolla senin bana ulaþmaný engelleyeceðim. Ama bu seni unuttuðum veya seni sevmediðim, senin artýk arkadaþýn, dostun olmadýðým anlamýný taþýmýyor. Sadece doðru olduðuna inandýðým þeyi yapýyorum. Bu yüzden þimdilik hoþça kal. Kendine iyi bak. Ve her zaman dediðim gibi; Güç seninle olsun!



Söyleyeceklerim var!

Bu yazýda yazanlara katýlýyor musunuz? Eklemek istediðiniz bir þey var mý? Katýlmadýðýnýz, beðenmediðiniz ya da düzeltilmesi gerekiyor diye düþündüðünüz bilgiler mi içeriyor?

Yazýlarý yorumlayabilmek için üye olmalýsýnýz. Neden mi? Ýnanýyoruz ki, yüreklerini ve düþüncelerini çekinmeden okurlarýna açan yazarlarýmýz, yazýlarý hakkýnda fikir yürütenlerle istediklerinde diyaloða geçebilmeliler.

Daha önceden kayýt olduysanýz, burayý týklayýn.


 


ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.


Yazarýn deneme ana kümesinde bulunan diðer yazýlarý...
Olasý Geçmiþler
Bir Baþka Dünyanýn Aþký
Nesli Tükenen Uyumsuzlar

Yazarýn diðer ana kümelerde yazmýþ olduðu yazýlar...
Anti Kahraman [Þiir]
Hedef: Bulutlar [Öykü]
Mutlu Olmak Ýçin Kendini Kandýr [Öykü]
Yaz Geldi, Pkk da Geldi! [Eleþtiri]
Benim Hala Umudum Var [Eleþtiri]
Saçmalýk [Eleþtiri]
Arap Saçý [Eleþtiri]
Sanatseverler Ýþ Baþýnda [Ýnceleme]


Esin kimdir?

Yazar!? Ben!? ahaha. . .


yazardan son gelenler

 




| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk

| Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi |

Custom & Premade Book Covers
Book Cover Zone
Premade Book Covers

ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim Yapým, 2024 | © Esin, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr.
Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz.