Amacýmýz bu koca kavrama sadece bir giriþ yapabilmektir. Yoksa bu yazý hiçbir þekilde her hangi bir çözümlemeyi amaçlamamaktadýr.
Estetik ve günlük yaþam: Günlük yaþamlarýmýzda bizi sýnýrlayan ve/veya yönlendiren alýþkanlýklarýmýzý ‘tabula rasa’ mýza not ettiðimizi düþünürsek, alýþkanlýklarýn gelenekleri doðuracaðý kesindir. Günlük gerçekliðin nesnelliðe dönüþümü demek olan ‘çalýþma’ yani ‘iþ’ ise günlük yaþamýn baþka bir öznesidir. Bu durumda estetik kavramý geleneklerden ve iþten nasýl etkilenir?
Estetik ve eytiþim: Diyalektik metotta diyalektiðin ilk özelliði ‘Her þey birbiriyle ilgilidir’ dir. Bu durumda estetiði fonksiyonellikten ve pragmatizmden ayýrabilir miyiz?
Eytiþimin ikinci özelliði ise ‘Her þer deðiþir’ dir. Öyleyse, estetik kavramsal anlamda insanlarýn anlýklarýnda nasýl oluþmuþtur ?
Diyalektiðin üçüncü özelliði olan ‘Nitel deðiþiklik’ özelliði ve estetik arasý iliþki bizi yine geleneklere götürmez mi?
Peki ‘Zýtlarýn mücadelesi’ özelliði gereði estetik ve fonksiyon birer kutup kabul edilebilir mi?
Estetik fonksiyon kavramýný içermez mi?
Estetik ve özdek: Eðer Marx’ýn dediði gibi madde tinden önceyse estetik kavramý maddeden ayrý düþünülemez. O halde estetiðe bir yansýma diyebilir miyiz?
Yok eðer Platon’un dediði gibi tin maddeden önceyse estetik baþlý baþýna bir yaratan konumuna geçmez mi?
Ya da agnostiklerin ve varoluþçularýn dediði gibi özdek ve tin sýralamasý bilinemez veya önemsizse estetik rastlantýlar sonucu mu geliþir?
Estetik ve töz: Her þeyin þey haline töz dersek, estetiðin töz ile iliþkisi nerede baþlar?

Estetiðin bir kavram olarak neye hizmet ettiði önemlidir. Bu hizmet etme biçiminin önemsizliði anlamýna gelmez. Örneðin bir savaþ bazen bazýlarýna veya her zaman herkese estetik gelebilir. Kanýmca estetik; doðadan, insandan ve yine kendinden doðar ama insana hizmet eder...