Bir bahar akþamý AÐRI daðýnda,
Etten duvar olup örülmüþ MEHMET.
Düþmana amansýz körpe çaðýnda,
Havana, silaha sarýlmýþ MEHMET.

Ýster boran olsun, ister tipi, kar;
Eyledi dünyayý hainlere dar,
Ölümden korkmuyor þahadeti var,
ÝMAN suyu ile karýlmýþ MEHMET.

Ýnletiyor tekbir sesleri daðý,
Kurulmuþ MEHMED'e hain tuzaðý,
Son damla taþýrdý dolu bardaðý,
Sabr-ý EYYUB taþý kýrýlmýþ MEHMET.

Sulanýr bu vatan kanla, terinden,
Yaralanmýþ, yara kanar derinden,
Yinede ok gibi fýrlar yerinden,
Düþmana yay gibi gerilmiþ MEHMET.

Türk coþarsa dünya, yerinden oynar,
Damarda þehadet þerbeti kaynar,
Bu hainler, bu yurdu, sanmayýn çiðner,
Zalimin defteri dürülmüþ MEHMET.

Silaha süngü takýp eline almýþ,
ALLAH deyip düþman içine dalmýþ,
Vücudu al kanlar içinde kalmýþ,
Gördüm can evinden, vurulmuþ MEHMET,

DER MEFTUNÝ ettikleri kalmasýn,
Sen istedin, hain, yurda dolmasýn,
Rahat uyu gözün açýk kalmasýn,
Keferenin leþi serilmiþ MEHMET.