Ýletiþim hakkýnda birçok tanýmlar yapýlmýþtýr. Þimdi burda o tanýmlara girmek istemiyorum çünkü epey fazla. Bana kalýrsa iletiþim; varlýðýný hissettirmektir. Size bu tanýmý enteresan olduðunu zannettiðim birkaç örnekle açýklayacaðým. Öncelikle bazý iletiþim araçlarýný tanýmýmla özdeþtirmek istiyorum. Bilirsiniz eskiden insanlar þimdiki geliþmiþ teknoloji ürünleri yokken en basitinden dumanla anlaþýrlardý. Ýþin aslýna bakarsak tanýmýmda yazdýðý gibi birbirlerine varlýklarýný hissettirirlerdi. Yada iki köpeðin karþýlýklý havlamasý, bizim bu havlayan köpeklere verdiðimiz tepki hep varlýðýný hissettirmek þeklinde olur, yani onlarla iletiþime geçeriz. Telefonda konuþurken karþýmýzdaki insanýn sesi aslýnda onun varlýðýný bize hissettirir. Ýletiþim yalnýzca iki canlý arasýnda olmaz bana kalýrsa. Bir taþa takýlýp düþtüðümüzde taþýn varlýðýný hissederiz ve aslýnda onunla iletiþime geçeriz. Hepimiz biliriz bazý bahçeli evlerde dikkat köpek var yazýsý olur, Bir çoðunda da köpek yoktur ama o yazý bize köpeðin varlýðýný hissettirir ve o bahçeye giremeyiz. Ýþte bu örnekte bariz bir þekilde görüldüðü gibi iletiþimde illede iki canlý olmasý gerekmiyor hisseden tek canlý yeterli. Bu varlýk hissetme olayý nasýl oluyor diye bir soru gelebilir aklýnýza. Herþey beyinde olup bitiyor.
Beyin nekadar azsa iltiþim yeteneði okadar düþüyor. Biz insanlar kafamýzda tüm nesneler için bir form oluþtururuz bu form nesneleri ayrý ayrý tanýmlayabileceðimiz bilgilerle doludur. Bahçede,okuduðumuz dikkat köpek var yazýsýndaki köpek kelimesi bize kafamýzdaki köpek formunu açar. Ve bu formda bize; köpek havlar, çok kýzarsa ýsýrýr bilgisini verir. Bu formlar ayný þekilde telefonda sesle, televizyonda ses ve görüntüyle, dokunarak, yani duyu organlarýmýzla hissederek açýlabilir. Demiþtik ya beyin seviyesine göre olur iletiþim. Birbirine deðen iki taþ birbirine etki tepki oluþturur. Bu aslýnda iletiþimdir ama cansýz olduklarýndan dolayý varlýk hissedilemez bu yüzden bu olay etki tepki prensibi olarak adlandýrýlýr. Bu benzeri bazý fiziksel kanunlar içinde geçerlidir.
Telefon çalar, karþýda yabancý bir ses, acaba kimdir? Sesi tanýmlama yapmanýza yetmiyor , bir iletiþim söz konusu, karþýda varlýðý hissedilen birisi var ama beyninizde ‘herhangi bir insan’ formu açýldý. Karþýdaki ses: Ben volkan, liseden hatýrlamadýnmý diyor, iþte ozaman bir tanýmlama yapýlmýþtýr, Volkan hakkýndaki form tekrardan oluþturulmuþtur. Bu da bize oluþturulan formlarýn iletiþim kurulmadan geçen zamanda silindiði ama içindeki bilgilerin bir havuza gönderildiðini ve ihtiyaç duyulmasý halinde formun bir takým eksiklerle de olsa tekrar oluþturulabileceðini gösteriyor. Eksiklerle diyorum çünkü bilgilerin bu havuzda silinmemek üzere kaldýðýna inanmýyorum.
Ek olarak söylemek gerekirse, bana göre iletiþim tekil bir kavramdýr. Bunun böyle olduðunu þu örnekle açýklayabiliriz.Ateþ zifiri karanlýk bir ormanda bize ýþýk olurken, soðuk bir yerde sýcak olur ve yanan bir ahþap evde ise üzüntü olur. Buda bize iletiþime geçtiðimiz þeyin mekana göre farklýlýklar gösterebileceðini gösterir. Ýletiþim çoðul bir kavram olsaydý kendi içine kapalý bir sistem olacaktý ve mekan deðiþikliklerinden etkilenmeyecekti.Etkilenmiþ olsa bile, sistem bütünüyle etkilenmiþ olacak ve iletiþimi oluþturan unsurlar ayný etkiye maruz kalacaklardý. Bir bakýma bu evlilik aþký öldürür tezinide destekliyor. Mekan deðiþikliði yani sevgili olmaktan evli olmaya dönüþ iki kiþinin aþk iletiþimlerini koparýyor.