Sen
Unut beni
Unutmak
Zorundasýn
Israrýný yenilerken

Birden
Çaresizler geldi
O an aklýma
Ürperdim
Kendiliðinden

O vakit
Sanki sen
Hükmünü
Ýcra eden bir
Giyotindin kararýný
Hýzla boynuma
Ýndirirken

Pek
Anlamak
Ýstemiyordun
Her ne sebepse
Gönlümün hicran
Akýtan dilinden

Deðil mi
Her zaman
Güller
Koparýlmaz ya

Her
Vakit çiçekler
Gibi nisalar
Solmazlar ya

Yalnýzca
Onlara acýnmaz
Onlarýn hüznü için
Yanýlmaz ya

Artýk yok
Olmaya yüz tutmuþ
Bir canýn kalan
Zamanýn da

Sen
Tut ki dilini
Ýndir yüreðine
En büyük darbeyi

Kim
Takardý ki
Senin sineden
Konuþan o dili

Býrakma
Sakýn
Sevginden
Kalýcý olan
Hiçbir izini

Unut
Çek git
Bir daha asla
Hatýrlatma
Býraktýðýn
O acý kederini

Seni
Hiç sevmedim
Sevmediðimi de
Söyledim

Sana
Asla olmaz dedim
Deli sin’i de ben
Ekledim

Çok
Sabrettim
Olmaz diye
Çok direndim
Sen beni anlamak
Ýstemedin

Seni
Uzaklardan
Yansýyan halinle
Bilmelisin ki
Çektiðim çaresizliðe
Mahkûm ettim