Yine 70 li yýllardan bir anýnýn terennümüydü anlatýlan…

O yýlarda Ankara’nýn Altýndað ilçesine baðlý olan bir gecekondu semtiydi.
Hayatýmýzýn nasibi muvacehesince tercih edilen ve iradi olarak karar verilen bir ahþap evde oturuyorduk.

Bin metrekare alana bir gecede kondurulan lakin muhtelif kapýlarý bulunan beþ altý evin bir avluyu paylaþtýðý mekânlardý.

Sokaklar oldukça dardý. Son derece engebeli bir arazisi bulunuyordu.
Hani derler ya kýrk çeþit millet diye…

Ülkemizin birçok vilayetinden, kasaba veya köylerinden bir iþ umuduyla gelinen
O zaman dilinimde enkara denen bir paylaþým kentiydi…

Bir parti asabiyeti bulunuyor ve hatta yokluðun önünü alacak kadar gündem oluþturuyordu.

Henüz yaþ olarak bir er kiþiliðe eriþmeme raðmen, bu zamana kadar yaþadýklarým halime o kadar çok yansýmýþ ve bir badire karþýsýnda öyle alýþa gelmiþtim ki birçok þey olaðan hale gelmeye baþlamýþtý.

Henüz o yýllarda evimizin geçimiyle birer bir sorumluluðum bulunduðundan yaþadýðým hicranlý yýllar sanki melalime enjekte edilen aþýlar kýymetindeydi.

Mahallemizde çok farklý ahlaki deðerleri bulunan insanlar vardý.
Manadan ya bizler habersizdik veya günübirlik hayatta hiç esintisi bulunmuyordu.

Arkadaþlýk yapacaðým yaþýtlarýmý bulmakta o kadar çok zorlanýyordum ki anlatmam. Çünkü her birinin bir müþtereklik anýnda gözlemlediðim çok tuhaf, rencide edici, hevesini gerçekleþtirmek için neler yaptýklarýna þahit oluyordum.

Dorusu bizim aile yapýmýzda da çok duyarlýlýk kazandýran bir durum yoktu lakin bu yaþýma kadar yetiþtiðim çevrem, mahallem, sokaðým hiç burarla benzemiyordu.

Zevkler ve tercihler o kadar farklýydý ki bir kaygý yaþamamaktan kendimi alamýyordum.

Amca dediðimiz yaþlý insandan kulaklarýmýzý yýrtarcasýna duymak zorunda kaldýðýmýz küfürler hala kulaklarýmý çýnlatýr.

Teyze dediðimiz yaþlý kadýnlar kendi aralarýnda o kadar dertliydi ki, geçinmek ve evinin nafakasýný temin etmek adeta onlarýn sorumluluðunda gibiydi.

Fakat her iki tarafta da en çok fark edilen cihet sevginin adeta yok satmasýydý.
Ýzzet, hürmet, þefkat, himmet, sahavet, muhabbet sanki bu mekânlarýn ve sakinlerinin yabancýsýydý.

Her ne kadar yokluk her tarafý kuþatmýþsa da bir tebessüm her halde bir ücrete tabi deðildi. Aranýrdým, sorardým kendi ilklerimi yoklardým neydi bu cimrilik diye.

Fakat yapabilecek çok bir þey yoktu, hani bir hastalýk sirayet eder ya týpký onun misali her bir yaný kasým kavuruyordu.
Þiddet, hiddet, husumet, adavet…

Yokluðun neler yaptýrdýðýna çok yakinen, içim parçalanarak þahit olmuþtum.
Bir teyze vardý biraz kilolu olan, çok fazla olmasa da yaþlýydý, her aile gibi onlarýnda geçim sýkýntýsý vardý.

Altý yaþlarýnda bir oðlu, on altý yaþlarýnda da bir kýzý bulunuyordu. Kýzý alýmlýydý, kendi halinde annesiyle birlikte hayatýný ikame ediyorlardý.

Mahallenin ahlaki sorunu bulunan birçok genci bu zavallý insanlarý taciz ederlerdi. Kýz çocuðuna annesinin yanýnda dahi son derece üzücü kelamlar ederlerdi.

Bu duruma þahit olmam bana o kadar aðýr gelirdi ki çoðu kez dayanamazdým atýlýrdým, kavga ederdim bu eðitimsiz canlarla…

Çok ilgili deðildim, kendileriyle bir çift kelam bile etmemiþtim lakin bu insanlar sana ne bir çýkarýn var mý neden sahipleniyorsun diye beni pasifise etmeyi baþarýrlardý.

Bir kenara çekilirdim ve kuytu sessizliðimle melalime yaþlarý akýtýrdým.

Bazen merak etmez deðildim, neden polislere haber vermiyorlar diye fakat o yýllarda polis bile çare olmaktan çýkmýþ diye her bir insan nakarat halinde beyan ederlerdi.

Rüþvet, yolsuzluk, gayri ahlaki konular kimlerin aðzýnda deðildi ki!

Zaten bu zavallý aileyi bir kimseye þikâyet edersen, edecek olursan gece baskýn yaparýz diyerek her zaman korku salýyorlarmýþ.

Bu gençlerin birçoðu esrar satýyor ve silah taþýyorlardý, gün içinde kim kime!
Ailemizin tek erkek çocuðu olduðum için annem üzerime çok düþerdi.

Bak oðlum senin kimin kimsen yok, bu adamlarýn arkasý çok seni periþan ederler, gecenin karanlýðýnda senin baþýna bir iþ açarlar sakýn ha bunlara bulaþma yoksa hakkýmý helal etmem diye çok uyarýlar yapmýþtý.

Ýlerleyen bir gün bu gençlerden birisi gece yarýsý bu ailenin evinden çýktýðý haberi konuþuluyordu. Bu haberin yayýlmasý üzerine baþka gençlerde aranmaya baþlamýþlardý.

Normalde her sabah 05.30 da dört yol üzerinden sitelerin yolunu tuttuðumuzdan çalýþtýðýmýz iþ yerine ulaþmak için, zaten gün içinde neler olduðunu bilemezdim.

Akþam 20.30 da ancak evimize yorgun düþerdik. Bir soluklanmak adýna sokakta ki gençlerden duyduklarýmýz içler acýsý olan durumlardý.


Bir akþam iþten gelirken dört yolda önümüzü bazý gençler keserdi. Sigara para talep ederlerdi, vermek istemeyince çok olduklarýndan tehdit ederek neticeye giderlerdi.

Artýk arkadaþlarýmýn baþlarýna gelen bu durum karþýsýnda asla seyirci kalamazdým. Bir müddet ne yapmalýyým sorgusundan sora mahallemizde Kadir isminde bir arkadaþ vardý, onun uzak doðu sporlarýyla uðraþtýðý anlatýldý.

Kadirin yanýna giderek hal hatýran sonra benimde ilgi duyduðumu beyan ederek, yardýmcý olmasýný talep ettim. Sað olsun memnuniyetle diyerek gönlümü aldý.

Fakat onlarýn gelir düzeyleri çok iyi olduðundan iþe gitmiyor ve diledikçe solona gidiyormuþ. Ben ise iþten fýrsat buldukça gidebilecektim.

Nihayet kararýmý vermiþtim, mutlaka gitmeliydi. Çünkü o zamana kadar bizle karakucak dövüþ ve savunmasý yapardýk.

O zamanlarýn meþhur Ýsmet Ýraz’ý hocamýzdý. Çalýþmalara baþlamýþtýk, iþten çýktýktan sonra gece 23.00 kadar çalýþýyorduk.

Benim çok yakinen bilmediðim Kadir salonda hocalýk yapýyormuþ ve siyah kuþakmýþ. Doðrusu þaþýrmamýþ deðildim. Çünkü Kadiri artistik hareketleriyle daha çok tanýmýþtýk.

Yine bir akþam arkadaþlarla eve doðru geliyorduk saat 23.45 civarýydý.
Kadir her ne sebeple olduðunu bilmiyorum gecenin yarýsýnda bir bina istikametine doðru ýslýk çaldý.

Tabi biz pek oralý olmamýþtýk nihayetinde kadirdi çalan bir bildiði vardý muhakkak
Kabilinden ilerlemek istiyorduk.

Dr. Sami ulus çocuk hastanesi yanýnda duyduðumuz acý bir frenle irkilmiþtik.
Bir piyasa taksisi bize doðru aracýn camýndan seslenerek hadi bekliyorum dedi.

Biz bir þaþkýnlýk yaþadýk doðal olarak ve Kadire baktýk, çünkü ýslýðý çalan kendisiydi. Kadirden bir ses çýkmýyordu. Biz daha çok þaþýrdýk.

Taksici dört yolun müdavim þoförü olduðundan gözü pek ve belasý eksik olmazdý.
Kadirden bir ses çýkmayýnca biz hemþerim sana çalmadýk arkadaþýný çaðýrmak için çalmýþtý Kadir arkadaþýmýz deyiverdik.

Taksici ikna olmamýþtý ve eline koca bir sopayý alarak bizlere doðru geliyordu.
O kadar enteresan ki biz dört kiþiyiz ve taksici bir kiþi. Fakat o bizim üzerimize geliyor.

Kadir bizim içimizde hocalýk yaptýðý için ona karþý bir güvenimiz vardý. Teknik konuda bizlerden çok iyi durumda ve daha iri yapýlýydý.

Taksici gecenin bu saatinde beni deðil de belanýzý mý arýyorsunuz diyerek sopayý kaldýrmaya yeltendi. Adama bir yanlýþ anlaþýlma var kusura bakma diyerek zor ikna ettik ve Kadirin gerçek yüzünü bu saya de keþfetmiþtik.