Ölümden sonra yeni birþeylerin olduðu konusunda umutluyum. -Platon |
|
||||||||||
|
“ Seni dün hiç sevmedim, bugünde… Ben seni yarýnlarýma sakladým…” Hüzün mevsimi yaðmura, kara benzemiyor ki-yüreðe yaðýyor… Kalýyorsun buz gibi bedenin içerisinde, mutluluk oyunu oynuyorsun… Hiç kimseler bilmiyor! —yapma diyorsun, önce kendine kýzýyorsun; kýrdýkça kalbini bütünlüðünden uzaklaþýyorsun… Dayanacak gücün kalmýyor/ yoruluyorsun/ çünkü hiç mi hiç sevmiyorsun… Sonbaharýn soysuz günlerinde yalnýzlýðýma dayanýyorum. Yollarýmda yalana kanarcasýna nefes alýyorum. Artýk ikiyüzlü hayata da alýþýyorum! Bazen sýmsýký bile sarýlýyorum. Yenilgiler, yanýlgýlardan çalýnýrmýþ sevgilim, korkma! Bu sevdayý ezdirmem yalana-dolana… Nefes almam-gerekirse-kara topraða yaslanýrým… “Gözlerim senin rengindeydi! Sözlerim ve hatta düþlerim de…” Düþten öte bir veryansýndý… Tutuklu bedenimdeki küçük isyanlarýn bir sebebiydi, belki de kalbim senin dokunabildiðin kadardý… Anlamadýn ki-hiç! —gözlerim diyorum, sen diyorum; hatta sözlerim de, düþlerim de… Bir tek sana sarýlýyor hepsi, seninle hayata tutunuyorlar. Çünkü kendilerini anlamlý kýlan cümlelerin öznesine bir tek seni yakýþtýrýyorlar… Anlasana, onlarda sadece seni seviyorlar. “ Seni dün hiç sevmedim, bugünde… Ben seni mutlu günlerime sakladým…” Her þey senin içindi/ öyle ya da böyle ne fark ederdi ki-bir yürek vardý ve içi her geçen gün “sen” dolmaktaydý… Her þey senin içindi! —ey sevgili dinle! —neredesin? Ay ýþýðýna bakarken buluyorum bu gözleri… Oysa benim tek isteðim gözlerinde hapsolmaktý! Senin olmaktan baþka bir þey düþünemezken, yakamozun ihtiþamýný nasýl benimserim… Gökyüzündeki hangi aydýnlýk, senin kadar cennet yoluma ýþýk olabilirdi/ -ki sence bu sonum olmaz mýydý? Sisli bir yoldayým sevgili! Sen yoksun ya ne ay-ýþýðýna ne de düþen yapraklarýn çýðlýklarýna kalýyorum. Bir “sen” oluyorum bir de ölüm gibi sonsuzluk… ( Sen olan her þeydeyim… Senin olmayý reddeden her ruhu bedeninden ayýrabilecek kadar da sen’le doluyum...) Belki zaman kasým sonu… Ellerim soðuk, yüreðimde/ ve belkilerde bir akþamüstü ben soðudum aþkýndan… Geri dönülmez sevdanýn içinde bir avuç mutluluk için kendimi yakmýþým/ her þeyimi de… Bak, bir yaprak daha maziye düþtü; sen gibi, hani o sana benzeyen gölgen gibi… “Ýstersen sevgilim son kez tut ellerimden; göreceksin nasýl soðumuþum, en çok/ belki de senden… Ve sen olan her þeyden…” Hüzün mevsimi hiçbir þeye benzemiyor sevgili! Bu kahrolasý aþk bana göre deðil artýk; anla sevgilim-ki bu anlattýklarým aþktan mýdýr? Yoksan her þeyden öte midir? Unutma ki aþk, ömrün özetidir… Her ne kadar ben daha doðmamýþ olsam da… ( yürek burkulmalarýnda ki tozlu yazýlar–14 )Emre onbey
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © emre_onbey, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |