Dün bir nergis demeti aldým kendime, ne tuhaf benim yetmiþ yaþýndaki dedem hala anneanneme nergisini alýrdý, ben gencecik bir kadýným kendi nergisimi kendim aldým...

Bu bile yeterince yýkýcý bir düþünce kalbimi acýtan bir olay.

Eve geldim, vazoya koydum onlarý. Siz hiç nergis sevip aðladýnýz mý? Belki benzer þeyler yapmýþsýnýzdýr ama bu kadar duygusal olmayýn acý çekiyorsunuz.

Nergise burnumu gömdüm ve onu koklarken aðladým, ne kadar güzel bir kokudur o, bir nergis kadar narin olmalýydým eskiden, hatýrlýyorum öyleydim.

Yapraklarým o kadar inceymiþ ki, dokunan öyle sevecen yumuþak olmalýymýþ ki zedelenmeyeyim. Dokundukça koku vermiþim, sevdikçe dokundukça solmaya baþlamýþým, hoyrat ellerde vazomdaki yerimde rahatsýz edilmiþim, bana dokunmayý bilmemiþler.

Þimdi acýlarýmý dile getirme zamaný, beni sevmeyi bilemedin sen. Asla nazik olamadýn asla romantik olamadýn, bana ve yüreðime iyi bakamadýn.

Acýmý tarif etmem için kanlý bir savaþtan bahsetmeliyim sana, yüreðime tenimin üstünde büyük bir yara açarak girdiler, týrnaklarýyla söke söke canýmý acýtarak sessiz çýðlýklarýma aldýrmayarak kopardýlar onun yarýsýný yerinden. Yarýsýný býraktýlar çünkü o zaten benimdi, senin olan kýsmý koparýp aldýlar benden.

Seni affettiðim için, sana ihanetin bedelini ödetmediðim için bana saygý duymuyorsun. Bunu fark etmek beni daha çok yaralýyor. Sen bir þey yapmadýn beklide evet evet ben yarattýðým içime koyduðum seni kopara kopara çýkardým,dur dur seni suçlamayayým,savaþý baþlatan sendin ama kanlý mücadeleyi yapan bendim. Tamam þimdi buldum seni ben yaratmýþtým, uzun süre çalýþtým senin üstünde þekillendirdim senin sol yanýna benim kalbimi koyduðumu sanýyordum, ne kadar yanýlmýþým. Benim sevgimin birazýný alsaydýn sen bu kadar hain ve acýmasýz olamazdýn, kandýrdýn beni savaþ taktiði uyguladýn. Ne yazýk benimle hep savaþmýþsýn ama ben hep seviþtin sandým, ne garip…


Dokunma bana, elleme deðme sakýn yaklaþma. Sevdiðim kokun bile çok kötü kokmaya baþladý burnuma, sevdiðim sarýlýþýn bile boðazýmdan kalbime kadar sýkýþtýrdýðýn boðduðun manasýna gelmeye baþladý, dokunma bana…

Asla elleme bana layýk olamadýðýný bilmiyorsun, ben kocaman bir sen yaratmýþtým içimde dev gibi bir aþk hiç bitmeyen günlük hayatla örselenmeyen bir aþk. Her þey olup, yan yana geldiðimizde dünya yansa umurumda deðil di bir zamanlar, þimdi öyle deðil þu anda bile boðazýmýn sýkan bir el var, sen yoksun artýk sadece bedenin yanýmda, ben yokum artýk gözün aydýn sadece bedenim yanýnda.

Bittin, bittim, bitirdin sen neymiþsin be kaderimi ellerinle yazdýn, sen ne berbat bir þeysin ki senden gidemiyorum. Çünkü, cesaretim yok, çünkü beni baðlayan çok çünkü bu ev artýk benim, çünkü bu hayat artýk benim hayatým.