atlarýmýn yemini
çiçeklerimin suyunu
ciðerlerimin zehrini verdim

bozmamak için düþlerinin büyüsünü
yüzünden öylece bir ezber geçtim
usulca çektim kapýyý
sonra
dönüp camlarýný taþladým bu batýk kentin!

bilmediðimi sanma
yüreðinin parklarýndan
          aðýr bir tankla geçtim.

kabullendiðimiz sýnýrlar
inkar ettiðimiz zamanlar vardý
neleri kaybetmiþtik bir bilsen
arayacak neler vardý
koþulsuz
önyargýsýz
hesapsýz
delice ve pervasýz..
aradým herbirini yollar boyunca

sevgilim, unutma ki,
en bulanýk dalgalarýn bile
beyaz olur köpüðü
kýyýya vurunca.