Hüzün içerdim gözlerinden
Beraber bakmayý çözebilseydik
Her anýnda olsaydým yüreðinde

Biliyorsun, sen;
Ne zaman kalsan bir baþýna,
Adýmlarýn bana dönüyor
O zaman özlüyor gözlerin beni
Damlýyor gözlerin
Bilirsin, herþeyim senin oluyor o anlarda,
Biliyorsun bir ben baþa çýkýyorum
Seni hayattan alýkoyan saatlerle..

Benim sende oluþum
Yalnýzlýðýna delil
Bilirsin, bende biliyorum
Bu beni çaðýrmalarýnda
Sadece kendinelik var:
Hani benim yapamadýðým..
Ben ne zaman yalnýz kalsam
Ben ne zaman sana acýksam
Elim varmaz..
Hep sanadýr acýkmalarým
Ýþtahsýz ama derin
Sana susamak ister acýlarým.
Öðrendim ki;
Bir yaný vardýr insanýn, atamadýðý içinden,
Biri vardýr, onunla olmaz..
Öðrendim ki;
Ona þiirler yazmayý sever insan
Onsuz kalýp, ona susamaktýr aþký veren
Susadýkça, yazdýkça..
Yazarsa varolurmuþ nice insan

Ýyi ki yalnýzlýðýn var,
Buna ait delillerin ve iç dökülesi þiirler,
Ýyi ki yoksun..

-=-
28.EyluL.2oo1
ÝstanbuL,21: 05