17.03.1995 -on iki yýl önce yazdýðým bir þiir-



Dag baþýnda ayrýlýðý yaþayan
Uçan kuþtan bile bihaber olan,
Mezarlarla yalnýzlýðý paylaþan,
Boynu bükük, çaresizce aðlayan
Garip Köyümü özledim ben þu an.


Çocuktuk, güzel oyunlar oynardýk.
Bayramlarda sabah þeker toplardýk.
Hýdrellezde yumurtayý boyardýk
Sonra Kusfatma'da piknik yapardýk
Eski Köyümüzü özlemle andýk.


Havuzumuzda yüzmeyi öðrendim
Daðlarýnda yeri geldi avlandým
Yeri geldi mutluluktan aðladým
Köpeðimiz Karabaþ'la oynardým
Virane köyümü unutamadým.


Düðünlerde az mý halay çekmiþtim
Maðaralarýný az mý gezmiþtim,
Pýnarlarýndan az mý su içmiþtim.
Yollarýndan azmý seðirtip geçtim,
Köyümü terk ederken çok, çok gençtim.


Gündüzünde, ta köyün meydanýnda
Kavga ederdik bazen çocuklarla
Ardýndan, ay ýþýgýnýn þavkýnda
Oynardýk beraber Ay Gördüm Alla.
Çaresiz köyümü özledim, anla.


Bir daðýn baþýnda kurulmuþ olan
Ufacýk tefecik bir köydü, olsun;
Bir masal ülkesiydi bana sorsan.
Yýkýk dökük, köhne bir köydü olsun;
Havasý bir kez ciðerlerime dolsun.


Gün olurdu çalýþýrdýk tarlada
Gün olurduý üzüm yerdik baðlarda
Gün oldu kuzu otlattýk çayýrda
Gün olur oynardýk Cogaraman' da
Köyümü özler oldum bu zamanda.


Dün böyle daðýnýk yaþamýyorduk.
Evden bozma okulunda okuduk.
Bekiþ ayelerde kilim dokuduk,
Çoluk çocuk o zamanlar çoðuduk
Köyümüzü rüyada görür olduk.


Düven mi sürmedik yazýn harmanda,
At arabasýyla yolda, tarlada
Az mý çalýþmýþtýk sapta samanda
Mutluyduk bizler o eski zamanda
Mutsuz köyümü özledim bir anda.


Hacý Kamil Ata ve Dalluv Ata,
Üþgöz Dayý, Aþay'la Ape Ata…
Daha kim yok ki bu hatýralarda.
Yakup Ata'mýn yeri hep bambaþka.
Boþ köyümü özledim Ankara'da.


Az mý meyve çalmýþtýk zamanýnda
Kendi bahçemizde doluyken meyve.
Mavult Dayý' nýn bahçeden çalýpta
Hep yakalanmayýz sanýrdýk amma…
Ben yine köyümü özledim Ana.


Ayrýlmazdýk amcaoðlu Murat'la
Görmedim kardeþ Selçuk' u hayatta
Çok çile çekti can anam o yaþta
Yiyecek bulamazdýk karda kýþta
Çilekeþ köyümü özledim canla.


Çocukluðumu orada yaþadým,
Orada güldüm, ilk orda aðladým
Yüreðime düðümleri baðladým
Hatýralarýmý orda býraktým
Mahsun Köyümü özledim, ayrýldým.


Annemi, babamý, kardeþlerimi,
Gözüm yaþlýyken býraktým kendimi
O kimsesiz, garip dað baþlarýnda.
Seyitahmetli' yi býraktým orda,
Ölümün, yalnýzlýðýn kolarýna…


Seyitahmetli' yi özledim, anla.
Kalbimde saklýdýr köyüm aslýnda
Anlýyor musunuz, gözüm arkada…