BÜRÜMCÜK

     Ýþe geç kalýyordular, aceleyle bir þeyler giyinip servise yetiþmeliydiler. Gardýrobu açtý, gözü bu gün giyinmek istediði lacivert elbisesine iliþti, hem havada uygundu o elbise için. Birkaç gün sonra sýcaklar iyice bastýrdý mý o boðucu kentte artýk koyu renk elbise giyinmek olanaksýzdý. Hem özel bir gündü bu gün....
     Elbiseyi yataðýn üzerine býrakýp banyoya gitti. Sakallarý idare ederdi. Elini yüzünü yýkadý, baþýnýn yanýndaki saçlarýný dökülmeye baþlayan kýsýmlara yapýþtýrmak için ýslattý, birkaç kez yapýp bozdu sonunda nasýl durmasýna karar vermiþ olmalý ki çýkabildi banyodan.
     Elbisenin ütüsüz olduðunu fark etti, üstelik kýrýþ kýrýþtý.
     Ýþe gitmek için hazýrlanan eþiyle göz göze geldi. Yutkundu, konuþamadý sadece gözlerine bakýp eþinin bakýþlarýný elbiseye çekti. Eþi benim halime bak der gibi kendi elbiselerine baktý. Onunda giysileri iyi halli sayýlmazdý, ütüsüz, kýrýþýktýlar. Derin bir iç çekti, bir þey demeyeyim istedi ama böyle de olmazdý ki. Sonra eþinin iþi geldi aklýna. Onca kiþiye yanýt yetiþtirmek, iþ yetiþtirmek, kentin boðucu trafiðinde saatlerce yol iþkencesi, iki yaramaz çocuk... Onunki de bayaðý yorucu ve yoðun bir hayattý.... Yorucuydu ama kýrýþýk elbise ile de iþe yollanmazdý ki insan, ne derdi insanlara.
     Eþi anladý, baþka elbise önerdi. Hayýr olmazdý, illaki lacivert. “Aslýnda moda Biliyormusun?” Dedi hanýmý. “Nasýl yani?” “Þimdi bürümcük kumaþtan elbiseler moda” Bilmiyordu, hiç duymamýþtý da bürümcük kumaþý. “Sabah gidip, akþam çýkýyoruz iþten, kimi kimseyi gördüðümüz mü var ki?” Diye destekledi bürümcük lacivert elbiseyi giyindirme önerisini. Hatta elbiseleri elinde yoðurup buruþturdu elinden geldiðince.
     Bir yandan elbiseleri giyerken bir yandan bürümcük ne menem bir þeymiþ diye düþünüyordu. Dairede hiç bürümcük giyinen yoktu, hem güzel giyinenlerden biriydi önce garipsenir sonra birkaç kiþi daha illaki alýrdý bürümcük kumaþlý elbiselerden.
     Gömleðini giyindi, kravatýna baktý, onlar ütülüydü, keþke onlarda bürümcük olsalardý. Kýrýþtýrsa mýydý onlarý da? Hayýr, kýrýþtýrmamak lazým, bazen giysilerde tezatlýk güzel duruyor.
     Bazýlarý elbisesine bakýyorlardý, bürümcük kumaþtan lacivert elbisesine. Gözlerinin yanýyla süzüp geçiyordu onlarý. Sorsalardý anlatacaktý elbisenin kýrýþýk deðil de bürümcük kumaþtan olduðunu. /Bürümcük elbiselerini çok sevdiðini, herkesin dikkatini çektiðini, hatta kýskanýlacaðýný çocuksu bir tavýrla anlatýyordu hanýmýna./
     Sahi neydi bürümcük? Söylemesi kulaða hoþ geliyordu. Ufacýk, minicik, tatlý bir þeyi andýrýyordu kelimenin söylemi. Bürümcük.
     “Bu elbise neden ütüsüz?” Diye sordu arkadaþý. Gülerek baktý arkadaþýnýn zavallý, bilgisiz haline.
     Ýþlerini toparladýktan sonra eþinin çalýþtýðý servise indi, bir sigara yaktý, bir kahve söyledi. Koltuða oturup yayýldý, oturduðu yerde alan geniþlettikçe daha çok dikkat çekiyordu elbisesi.
     Kahveyi getiren garson çocuðun pantolonu jilet gibi ütülenmiþti. Hanýmýnýn gözlerini yine sürükleyerek çocuðun pantolonuna getirdi, sonra kendi elbisesine. Eþi, yüz kýzartýsý görülmesin için baþýný önüne eydi. / Dýþarýdan araba gürültüleri, insan sesleri doluyordu içeri. Eþi evraklarýn arasýnda kaybolmaktan geliþi sayesinde þimdilik kurtulmuþtu.... Þimdilik / Adam utandý yaptýðý hareketten, iç çekti. Bir an uzanýp hanýmýný alnýndan öpmek istedi. “Bu gün iþim yok, aþaðýdan bir alýþveriþ yapacaðým, dönüp sana yardým ederim” Dedi....
     Yan masadaki haným hýnzýrca gülerek elbisesinin kumaþýný sordu. /Eþi anlatmýþ olmalýydý./ “Bürümcükmüþ” dedi. “O ne oluyor” Dedi. “Bilmem.... Kulaða hoþ geliyor, minicik bir þey algýlýyorum, sevimli, eþek sýpasý gibi....” Gülüþtüler.
     O gün, onun bürümcük elbisesi stresli bir günü kurtarmýþtý. Aslýnda tüm daire ona teþekkür etmeliydi.
     Akþam servisten iner inmez arabalarýna götürdü hanýmýný, kendisi yukarý çýkýp çabucak geri geldi. Kontaðý çevirip, parktan çýktý.
     Mütevazý bir lokantanýn önüne park etti. Uzanýp arka koltuktaki hediye paketini verdi hanýmýna. Ýçinde bürümcük kumaþtan güzel bir gömlek vardý.
     Hanýmý anlamsýzca baktý, adam gülümsedi.
     “Hangi aydayýz?” Diye sordu. Hanýmý yanýtladý “Peki hangi gün?” Onu da yanýtladý. Fazla üstelemedi adam.
     Masaya oturdular, yemeklerini yediler. Kadýn alkol almýyordu, eþi birkaç kadeh raký içti.
     Garsonu çaðýrdý, peçeteye yazdýðý bir isteði þarkýcý hanýma yolladý. Bir þarký sonra istediði parçayý söylüyordu þarkýcý. “ Benzemez kimse sana, tavrýna hayran olayým” Eþinin gözlerine baktý, ellerini tuttu.”Bakýþýndan süzülen iþvene kurban olayým” bölümünde eþlik etti þarkýcýya, hanýmýnýn gözlerine bakarak....
     Ýkisi de durdu bir an. Uzanýp hanýmýný alnýndan öptü. “Ýyi ki seninle evlenmiþim bürümcüðüm... Seni çok seviyorum.”
     Kadýn kalkýp eþinin yanýna geçti, baþýný omzuna yasladý. Bürümcük kumaþtan ceketin yakasý ýslanýyordu.....
     Adam cebinden aylýk harcama planýný çýkardý, sigaranýn üzerini çizdi, yerine kuru temizleme gideri yazdý.... “Sigarayý aslýnda seninle daha uzun yýllar kalayým için býrakýyorum” dedi....
     Kadýnýn saçlarýna düþen yaþlar süzülüp bürümcük ceketi daha bir ýslatýyordu.....
     “Biliyormusun?” Dedi kadýn, “Lütfuma çoktan ermiþsin”....

                                    asivemavi36