Aþk ve ayrýlýk sancýlarý adýna hemcinslerimi daha iyi anlýyor olmakla beraber bu hayatýn huzur içinde sürmesi açýsýndan karþý cinsin de duygularýný düþünmek gerekiyor. Elbette ki misyonum erkekleri anlamaya çalýþmak veya empati kurmak deðil ama yazarken durum deðiþiyor.

Önyargýlardan sýyrýlmak istediðim bir gecedeyim.Yarýn ruh halim deðiþebilir; bu aný kaçýrmak istemedim. Özellikle belirtmek isterim ki amacým; saçma sapan davranan, hayatý boyunca bir kadýnýn kalbine dokunmayý baþaramamýþ, erkeklikle bencillik arasýndaki farký hiç algýlayamamýþ, sevmenin kadýn bedenini beðenmeyle eþdeðer olduðunu düþünen erkeklerin kir tutan ve sadece organ olarak görevini sürdüren kalplerini kaleme almak deðildir.Bu tip erkekler yüreðimde de kalemimde de kategori dýþýdýr.Onlarý bilmem, tanýmam ve anlamakta bana düþmez.Sözlerim; heyecanlanýnca hýzla, özleyince aðýr aðýr atan bir kalbe sahip özetle; kalbiyle beyni uyum içinde olan erkekler içindir.

Aþk acýsý çekmek ya da aþk acýlarýnýn konuþulduðu sohbetlerde payýma düþeni anlatmak iþin farklý bir yönü. Kadýn kadýna birer fincan kahve eþliðinde uzun uzun sohbet etmenin zevki anlatýlmaz ancak yaþanýr. Her defasýnda konu bir þekilde ya unutamadýðýmýz erkeklere ya da iliþkilerimize gelir. Geçmeyen sýzýlarýn dile geliþ zamanýnda biz susarýz, anýlar konuþur.Tek baþýmýzayken düþünmediðimiz ya da kendimize bile itiraf etmeye çekindiðimiz gerçekler su yüzüne çýkar dost sohbetlerinde. Ve hep ayný kapanýþ cümlesi : ‘ Her þey çok güzel olacak! Bir gün bizi anlayacaklar…’

Yaþ kaç olursa olsun biz kadýnlar hayal etmeyi seviyoruz iþte.Mutlu ve sevilen bir kadýn, kadýný sevdiði için ondan daha mutlu olmasý beklenen bir adam…Sevilen bir kadýn ve mutlu bir çift…Ýliþkide bu aþk düzeninin devamlýlýðý isteniyorsa erkeðin bazen kendini aþacak performansý göstermesi gerekir.Çünkü biz kadýnlarýn erkekten ilgi bekleme performansýmýz ne olursa olsun asla düþmez:)

Peki, erkek kalbi de kýrýlýr mý, ayrýlýk acýsý çeker mi? Mesela, gece baþýný yastýða koyduðunda sevdiði kadýnýn özlemine dayanamayýp aðlayan, dinlediði bir þarkýnýn sözlerinde yüreði sýzlayan erkek yok mudur? Okudukça satýrlarýna dokunmak istediðimiz yazýlarý hep kadýnlar mý yazýyor sanki!

Aþýk erkeklerin kalpleri dile gelseydi onlara haksýzlýk ettiðimiz anlarý düþünüp piþmanlýkla kulaklarýmýzý kapatýr mýydýk acaba? Yani kalplerimiz diyorum kadýn ve erkek kalpleri; yüzleþseydi ne olurdu…Belki de sulh olurdu…Ve belki de o zaman vazgeçmek yerine, birbirimizi anlayabilirdik.