Küçük sevgiler biriktiriyordum sana dair,
Belki bir gün dönersin umuduyla
Öyle ya...umut

Umut mu, unut mu...
Zaman her þeyi mi aldý
Meðer en büyük hýrsýzmýþ o,
Önce çocukluðumdan,
Sonra biraz biraz gülüþlerimden
Ve neþemden çaldý,
En büyük vurgunu da seni almak oldu...

Temeli yýkýlmýþ bir binayý düþün, iþte öyle
Ha çöktü, ha çökecek....
Bir tek benden alamadýðý þey, umudum oldu...

Caddeler, sokaklar ve sessizlik
An ve an korkum oluyordu
Pencereden girip sinen o kocaman sensizlik...

O büyük kumarýn çarkýný çoktan çevirdi
Kaybeden olmuþtum, kazanan hayat!
Sen tek umudumdun oysa;
Çark döndü sen döndün
Çark durdu sen döndün...