teþbihte hatanýn olduðu, anlamýn kaydýðý, haddin aþýldýðý bir terib vardýr.
kaþlarýn arasý mihraba teþbih edilir. tabi hepimizce ma'lumdur ki güçsüz olan güçlü olana benzetilir. güçlü olan mukimdir ve digeri ona raptedilir manen. kirpikler de oka teþbih edilir. fuzulî de suya dair kasidesinde bu ma'lum teþbihi beytlerinden birine defnetmiþtir.

Vehm ilen söyler dil-i mecrûh peykânýn sözün
Ýhtiyât ilen içer her kimde olsa yâre su

peykanýn sözün etmek ihtiyat iledir, vehm iledir. onunla karþýlaþmak deðil, mücadele etmek deðil onun sözünü dahi etmek ihtiyat iledir.

kirpikler madem okdur. okun menizili de vardýr. ve ki nazar onu salýveren yaydýr. yayýn ise müteþabih olduðu kaþlardan gayrisi deðildir.

kirpik madem edebiyatta teþbihe malzemedir.
madem kirpik zaif olandýr ve oka benzetilendir.
madem sözü dahi ihtiyat ile söylenendir.
derim ki...
kirpik korkulasý deðildir.
zira onu mübalaða eden aþýktýr.
aþýkýn vehmini bürüyen heyuladýr.