Dün akþam;
Boyasýz düþlerime vurdum seni
Saçlarýn kývýr kývýr;
Ellerinle tarýyor,
Rüzgarýyla daðýtýyorsun beni.
Sözlerin dolu dizgin
Gözlerin gecemin yarýsý;
Yüreðimi peþine takýyor,
Beni aþka çaðýrýyorsun.

Düþlerimden çýkýyorum
Ýþte þimdi karþýmdasýn
Sen, sen deðilsin artýk
Sözlerini duymuyorum
Gözlerin beni görmüyor
Tanýmýyorsun beni
Beni bilmiyorsun
Gençliðim kadar uzaðýmdasýn.
O kadar güzel deðilsin belki
Ne ki; kanýmý kaynatýyorsun
Seni düþünmek;
Seninle olmaktan daha dolu bana.

Ama yine de hazýrým ben;
Bütün çýlgýnlýklarýma seninle
Razýyým seninle;
Bir günlük mutluluða,
Bir yudum suya.
Aþksa; seninle olsun
Dertse; seninle
Hayatým elinde olsun
Ölümse; seninle
Hep seninle...

HÜZÜNBAZ