Artýk günbatýmý gölgelerin oyunlarýyla son bulur
ve seni unutturur yalnýzlýðým..
penceremin dar kenarlarý gibi bakar olurum dünyaya..
sonrasý yok, ötesi allah kerim..
her rüzgar saçlarýný hatýrlatýr o sýcak görünen buz gibi odada,
alýrým meltem misali saçlarýnýn kokusunu..
18 lik bir heves gibi gelir de geçer der diðer yarým,
þarkýlar seni söyler daha bir baðlanýrým..
sonra seni bulur konuþurum yokluðunla
biraz seviþir biraz gülüþürüz
sen anlatýrsýn ben öylece seni izlerim
seni hiç seni saatlerce izledin mi?
aynalar kadar þanslý olmak isterdim derim..
sonra hep o baþladýðýmýz noktaya döneriz
bak iþte geldiðim noktadayým..
doymakla doymamak arasýndaki o garip noktadayým
ve günbatýmý gölgelerin oyunlarýyla son bulur
ve seni unutturur yalnýzlýðým
hayallerin peþini býrakýp öylece dalarým baþka alemlere..
sen bilsen de bilmesen de...