Özletmeyin Azrail’i..Ayartmayýn yalnýzlýðý aleyhime.
Kurban edin beni düþsüzlüðüme..
Daha fazla zorlamayýn öyküsüzlüðümü.
Ýsnat edilen tüm suçlarý kabul ediyorum.
Suskunluðum/ tek suçum..”

Ben ki; suç mahallinde yüzlü kirli bir çocuðum. Üstüm baþým hazan. Görüyorum ki; çoktan kurulmuþ sandalyeler, tam orta yerinden vurulmayý bekliyor gövdem. Birazdan ayýklanýr yüreðim köklerimden. Ben ki; üstü örtülmüþ karanlýklarýn tek müsebbibi, ben ki; tüm günahlarýn ev sahibi. Soluðumdan çekin ellerinizi. Bana ölmeyi tek çare göstermeyin.Susmayýn ya da susturmayýn beni. Bana biçtiðiniz dýþý kalabalýk içi çýplak sýfatlar yetmemiþ olacak ki, rahmimde taþýdýðým düþsüzlüðüm kürtaja zorlanmakta..Çekin ellerinizi gövdemden. Çekin gözlerinizi geleceðimden. Özletmeyin bana Azrail’i.Bedenim çamurdan ibaret. Býrakýn bulansýn yüzüm öyküsüzlüðüme.

..........

Masalým / Kýrýklarým, oyuncaklarým. Hepsi darmadaðýn iþte. Arama beni “ bende “ .Kayýplardayým. Ýçimdeki çocuk depreþti / sadece suskunluðum nüksetti.Farkýndayým, tükenen kelimelerimin sende açan yaranýn büyüklüðünü. Ne olur sen bari anla beni. Baþarabildiðim, umutlanabildiðim tek varlýk sensin. Tutunduðum, kendimi bulduðum, kendimi kendimle yendirip sende kendimi var ettiðimsin. Bilesin ki senden baþka hiçbir gövde kabul etmez bu hakir kökleri. Hiçbir gökyüzü yer açmaz benim gibi uçlarý kýrýk uçurtmalara. Ne olur sen bari anla düþsüzlüðümü/ öksüzlüðümü. Kapadýkça açýlan yaralarýmý bari sen yama. Ört üzerimi yoksa..Yoksa ben bende tükenecek. Tut ellerimi masalým/ tut..Sakýn býrakma.



Eksik kaldýðýmý, seni senle baþbaþa býraktýðýmý söyle..Senin dýþýndaki herþeyden kovulan bu yürek, senden baþka hangi izânýn ayak ucunda avunur söyle.Susma ne olur.Beþ para etmez bir gölgem duruyor önümde.Sende bana ait ne kadar eksik varsa söyle.Tamamlayamadýklarýmý, yamayamadýklarýmý anlat bana.Gülümse sen, içindeki birikmiþ tüm sözcükleri anlarým ben. .Senden baþka bilmediðim lisana inat öyküsüzlüðüme, öksüzlüðüme bir anlam daha katarým.Yeter ki sen söyle...

Ben ki, seni en az senin beni sevdiðin kadar sevdim.Ýnkar etmiyorum, bazen seni suskunluðumla baþbaþa býraktým.Bazen de boþluða saldým seni.Ama her zaman sevdim; en azýndan senin kadar sevdim..Unutmaný istemediðim tek bir þey var.Ben ki, her çicekten bal almaya yeltenen bir arsýz deðilim.Ben ki, uðradýðý her limana zehrini akýtan yabancý uyruklu bir gönül hýrsýzý deðilim..Ben sadece, unuttuklarýmý unutmaya çalýþan imlasýz çocuðum, gözünde yaðmuru eksik olmayan...

Söyle ne olur seni bensiz mi býraktým ? Ýçimdeki hangi söz, hangi cümle, bensizliðin kanýtý ?
Sor bakalým kalbine..Seni hangi gölgeye emanet ettim ? Bedel ödeyeceðim diye kimin diyeti bildim seni ? Kovulduðum yüreklere yüzümü bulayan ben, suskunluðun dilinde kanýyor. Sanki susmaya yeminli. Sanki konuþmamaya sözleþmeli. Benimkisi sadece ihtimalleri ayýklanmýþ çýðlýklar.Aldýrma alýngalýklarýma..Aldýrma kendimdeki susmalarýma.Öyküsüzlüðüme denk geldi aðlamalarým..Suskun muyum yoksa, içimde sana yakýlmýþ aðýtlarýmýn sesini duymuyor musun yoksa ?

Ey kanatlarý kýrýk kadýn;

Beni býrak benle. Sendeki ben varken ölme zamaný mý þimdi. Doðrul kazdýðýn mevzilerden. Utanma sakýn yüzünden akan gözyaþlarýna. Aldýrma yüzünü yalpalayan rüzgara. Yetmedi mi bedenini pervasýzca harcadýðýn ? Yetmedi mi kendini geçmiþe gelin ettiðin ? Býrak yüreðini avuçlarýma.Olduðun yere kücük bir gökyüzünü çiz. Her gece baþýný yastýða koyduðunda yüreðinin enginliðine bir yýldýz koyuver dudaðýn ucuyla. Aldýðýn her nefese bir umut ekle. Ben “ bende “ savaþýrken sen sendeki beni gölgelerine sýðýn. Hani sen umuttun, hangi sen dayanýklýydýn ? Sýra mý ölmenin. Soyun üzerindeki vesvese dehlizlerini. Sýký giyin hayatý.. Sakýn ardýna bakma. Yaþayamadýklarýnla örme hayat evini. Küçük sevinçler iste, acý ve gözyaþý deðil.. Avuç ici miktarýnda gülüþler dile kendine. Kendine bir yüz seç. Ýmkansýzlýðýna bir kürek miktarý sevgi aç. Hisset kendini bende . Varlýðýný demirle gözlerime. Sýðýn kokuma, sýðýn adýmýn baþ harfine. Soyadýmý alamasan da adýný fýsýlda kulaðýna. Sakla beni en derine.. Gözlerinden ibaret bir dünyayý hediye eyle bana.Varlýðýndan utanacak deðil; varlýðýnla duyulacak bir perdeyi arala gözlerime. Ýçimdeki cocuðu býrak. Bana bir masal anlat içinde sadece umut var olan. Bana bir hayat ver içinde “ can “ olan. Bana bir söz söyle içinde “ ölüm “ olmayan....

Ey hazaný bol mevsimin bahara bakan yüzü,

Ayak uçlarýmdan hayat çekilirken canýný canýndan çekme zamaný mý þimdi ? Býrak ellerin deðmesin ellerime. Varlýðýma tutunyeter.Karanlýðýn içinde bir mum yakýver. Ellerini gökyüzüne çevir. Adýný býrak dudaklarýma. Gidebildiðin yerde deðil, yaþadýðýn yerde nefes al. Her gece baþýný koyduðun yastýðý göðsüm bil. Akýt gözyaþlarýný benim için. Býrak aksýn içimdeki kabuk baðlamýþ yaralar. Kýrýklarýmý topla þimdi. Mevzini deðiþtirme silahý kýrýk asker. Sadece menzilini seni” sende ” / sadece sen diye sevecek bu yüreðe çevir. Her satýrýmýn bir masal olduðunu bil. Her nefes alýþýmý dua. Bana dönüp nerdesin diye sorma. Gögüs kafesinin üstüne koy elini ve gözlerini kapa.
Ben nefes aldýðýn yerde olacaðým.
..

Zaman, ne yaþanacak kadar muhteþem,
Ne de ölüme koþacak kadar berbat..

……………
Ait olduðun yerde kal..
Sadece bir anahtar deliðindeki ýþýða çevir yüzünü..
Gülümse sadece..
Varlýðýný sun..
Aitliðini deðil…
Geçmiþini, geleceðini býrak orada..
Bir masal ol içimdeki çocuða…


Sakýn sakýn…
Suskunluðuma aldanýp bendeki seni yorma..
Sadece, gülüþlerini pencereden býrak..
Kim bilir o gülüþlerin bir gün umut olur bir yüreðe…

Masalým,
Kýrýk kanatlarýný sar þimdi.
Sar ki;
Düþsüzlüðün içinde üþüyen bu yüreðe kanat ger..
Beni “ bildiðim “ kadar deðil,
Bilmediðim kadar sev..

21 Þubat 2008 12.10

Ýsmail Sarýgene