Hilkatinin
Muazzez naifliðiyle
Gücünün yettiði tek þey vardý

Çaresizliðinin
Devasý olan gözyaþlarýydý

Babasýnýn
Zihnini kuþatan töre
Asabiyeti hengâmesinde yumuþak

Bir esintinin
Kucaklarýnda aðlayarak
Þimdiden çilesini haykýrýyordu

Sanki
Kýraç topraklarýn
Umut için geleceði
Anlamlaþtýran þefkat yokluðunda

Bir yudum su için
Ne kadar yol gidilirdi
Sýcaðýn çekilmez sancýsýyla

En yakýn ve samimi
Bulduðu iki göz aðrýsý vardý

Aiþenin
Henüz yeni doðan bir kuzusu
Ve yalnýzlýðýna anlam katan güverciniydi

Güvercinin
Güzelliðinde özgür
Düþüncenin bereketini okurken

Kuzunun
Sýcaklýðýnda ise himmeti
Ve sevginin safiyetini buluyordu

Kelebeklerin örtülen
Kapýlar içinde kaldýklarý
Çaresizlikte ise melalini buluyordu

Yaðmurlarda
Olmasa ötelere uzanan
Düþünce sadece kursakta kalacaktý

Zira bir yandan
Ahýrýn içindekilerin beklentileri
Diðer taraftan dikili duran halý tezgâhý

Kalýrsa bir zaman
Kanevçe nakýþlarý derken
Yataða özlen duyulmuyor deðildi

Annesinin
Yaþadýðý sahne tecrübesinden
Aksedenler umudunu daha da azaltýyordu

Okumayý
Öðrenmek için
Az mý uykusuz kalmýþtý

Babasýndan
Kaçamak olarak, annesine
Yalvararak ancak bir yere kadar
Nefesleniyordu iþlerinden arta kalan zamanda

Fevkalade yakýþan
Utangaçlýðý göze çarpýyordu
Gözlerine bakýnca yüzü kýzararak önüne eðiliyordu

Týpký
Günle gülen gülün
Geceyle sessizliðe bürünen
Bülbülün güzelliðinde ki zariflik gibi

Bir zaman sonra
Gün içinde tanýmadýðý hanýmlar
Ziyaretlerine geliyordu meþkûk bir

Solumanýn saldýðý
Mütereddit düþüncelerin arefesinde
Kendisine talip olduklarýný beyan ediyorlardý

Yüreði daralan
Aiþenin bilinmezler yelpazesinde
Dokunuþlar hüzün içinde yüreðini burkuyordu

Ne kadar söz hakký olduðunu
Dahi kestiremiyordu, babasýnýn asabiyeti
Karþýsýnda, anasýnýn zavallýlýðý ortamýnda düþünürken