Ve yaðmurlu bir kýþ günü...


Kendini kendine saklama.
Boðulur düþlerin zifiriliðinde karanlýðýn
Tüm yansýmalar silinir
Sen kalýrsýn,
Bir terkediþin hayasýzlýðýnda
Ve yaðmurlu bir kýþ günü...

Bukaðýlar asýlýr boynuna,
Düþersin.
Dizlerin kanar.
Yaðmurlar görmez,
Yollar acýmaz,
Ve zalimdir ayaðýna takýlan tüm taþlar.
Sýyrýlýr varoluþunun izi zamandan
Dizlerin kanar, acýr.
Yüreðine bir sýzý düþer.
Bir yaðmurlu kýþ günü
Boþken sokaklar
Ýçinin karanlýðýna sarýlýr dünya
Bakarsýn kendine göremezsin...

Dalgalarýný yitirmiþ denizler çýkar
Yol sonunda karþýna.
Sen,Senden çok uzakta
Kaybettiklerine bakar, bakarsýn.
Solan çiçeklerini toplarsýn bahçenden
Ayrýk otlarýnýn sardýðý yüreðini görürsün
yaðmur yaðar
Ve hala sarýdýr otlar
Toprak kuru.
Kýþlarý sevmezsin
Senden seni alan pusunu havanýn
Yüzüne bakarsýn yerde biriken suda
Su siler seni, göremezsin...

Kendini kendine saklama
Boðulur düþlerin zifiriliðinde karanlýðýn.
Yaðmurlar diner.
Sen ýslak kalýrsýn.