Kadife perdelere sinmiþ
Hafif nemli küf kokusu
Ahh Madam Petra.

Seviyordu içine iþleyen bu kokuyu
Yýllanmýþ kitaplar gibi
Bir þeyler anlatýyordu
Duyabilmenin hazzýnýn
Herkesin yetisi olmayan
Bir dünyada

O perdeleri açýp kaparken
Her gün
Sanki sayfalarýný çeviriyordu
Zamanýn.
Bir eli dizinde,
Diðeri maun kolunda sallanan sandalyenin
Bir ileri, bir geri
Sallanýyordu
Takýlmýþ Paris’e gözleri
Iþýklar kimin için yanýyor.

Sallanan sandalye
Bir ileri, bir geri
Ve mýrýl mýrýl bir kedi.
Yataktan indi,
Konsolu geçti,
Hoplaya zýplaya bir oraya, bir buraya
Ulaþtý
Has kutuya

Kimbilir hangi gençlik rüyasýndan kalma
Kýrmýzý yakut, gümüþ gerdanlýk parlýyordu
Bir yanýndan incisi sarkmýþ
Kadife has kutuda

Bir pençe
Sallandý inciler
Bir pençe
Ümit vardý bu geceki eðlencede
Son bir pençe
Daðýldý taneler
Aðýrlýðýný kanýksamýþ bir yanýysa
Ýplere mahkum yerde

Ahh Madam Petra
Gözlerinin altýnda yer alan çizgiler biliyordu ki
Ne dökülenleri toplamak
Ne aðlamak
Tanelerin kaderini deðiþtiremezdi

Ýndi kedi
Pati darbeleriyle bu yuvarlak toplar
Ne kadar da eðlenceliydi
Her biri bir yere sýkýþýp kayboluncaya dek
Bu pati darbeleri birbirini izledi

Durdu sallanan sandalye
Ýncecik bilekler üzerinde
Dimdik durdu
Madam Petra
Savaþ,
Gördüðü savaþlarýn belki en sonuncusu.
Sað kalanlarý
Aldý avucuna
Aynada gri gözleriyle buluþurken
Umarsýz bir bilek hareketi
Azat etti
Kalan ne varsa