Kaç zamandýr sevemedim seni,
Sevemediðim gibi söyliyemiyorum da sevdiðimi
Aklýmda uzak, henüz þehirleþmemiþ bir köy,
aþkýn bende
Yüreðim, aklýmýn hep bir adým gerisinde...

Uzanamadým kaç zamandýr ellerine,
Dokunamadým tek bir tel saçýna bile,
Öðrenebilseydim yürek aðrýlarýný silebilmeyi
bilirdim, çok geç olmadan
Bana serçe parmaðýnýn yetebileceðini
Sen gelmesende!....

Hep baþka baharlar bekledim ben,
Kapadým kalbime giden tüm kapýlarý
Kocaman hayallerimden derlediðim,
Þu ucuz kilitlerle,
Ve beni býrakýp gittiðin þu sonbahar günü
Bir kere daha yenildim sevmeye,

Baþka baharlar bekleyen ben
Kaç bahardýr
Saçlarýma çiçeklerden taç yapman hayallerini
Erteleyip duruyorum
Niçin ve nasýl sorularýný
Her bahar tatil ederek!

Siyah-Beyaz film karesinde
Þu sevgili gidiþ kararýný
Kahramanca verirken sen
Daha iyiyim þu sýralar ben,
Daha az sancýyor þimdi içim
Gittiðin gün gibi karanlýk deðil her yerim
Ruhum garip bir huzur arýyordu
Beni býrakýp gittiðin o sonbahar günü
Sanýrým buldu...

Sonbaharlarý sildim defterimden
Yaþanasý ilkbaharlarým var artýk benim
Ýçinde saçlarýma çiçeklerden taç yapan,
Tek senin olmadýðýn,
Uzanamadýðým,
Uzansam bile dokunamayacaðým!...

Bir nev’i tutarsýzlýk benimkisi
Aþkýn býraktýðý yaralara gösterilebilecek
En basit güç gösterisi!
Serçe tadýnda kaldý gözlerin,
Sakin, munis, ürkek
Okuduðun kitaplarda yoktu sevmek
Yaðmur gözlüm,
Olmadý zaten hiçbir zaman o yürek!…