Ogün geçti.
Bir kaç gün sonra yine mesajý geldi.Erdoðanýn telefonunu kullanýyordu.-Artýk bu no`yu arayabilirsiniz!diye yazýyordu?
Kýsa bir mesaj gönderdim.-Nasýldýr?
Akabinde beni aradý.Gayet asabi bir ses tonu var idi bu kez ve Erdoðandan þikayetci oluyordu.-Yapmayýn dedim,o hasta bu yüzden böyle dedim.-Çok seviyorsan gel al evine götür sen bak,o çok pis tahammülüm yok!dedi.-Adresi verin dedim.Böyle deyince bana telefonda,hýrýltýlý zor nefes alan bir ses dinletti.Bir kaç kez Erdoðan!diye seslendim,cevap yoktu.
Yine yengesi olduðunu söyleyen bayan konuþmaya baþladý.-O iyi olursa,kendisi bildirir adresi dedi.
Zaten olayýn baþlangýcý enteresan idi ama tuhaflýk artýk,ileri dereceye gelmiþti.
Bir anda olaðanüstü bir samimiyetsizlikler ile karþý-karþýya olduðumu kesin olarak anladým.Yýllardýr bana söylenilen yazýlan her þey yalan idi.Belki ad-soyadý bile doðru deðildi.Tek lakabý doðru idi.`Seksi Moruk`
Yine bayandan mesaj geldi,13.08.2007 de.Þöyle yazýyordu:`Dün saat 11.30 da Erdoðan vefat etti.Baþýmýz saðolsun.
Cevaben:Dostlar saðolsun,yazdým.
Bu dünya fani yalan dünya.Ben bu dünyada hiç bir zaman hiç bir kimseye asla yalan söylemedim.Buna hiç ihtiyaç hissetmedim.Ne mutlu ki bana.Ölene kadar da böyle olacaktýr Ýnþallah,Amin.Hayatým boyunca ne kendimi ne kimseyi aldatmadým.Çünkü inancým büyük.Önce Rabbimi Peygamber efendimizi ve daha sonra Allahýn izni ile kendimi çocuklarýmý canlý cansýz herþeyi ama herþeyi çok ama çok seviyorum.Ama iyi ama kötü.
Mevlananýn dediði gibi:Gel,ne olursan ol,gel.Bizim kapýmýz umutsuzluk kapýsý deðil.
Þükür Rabbime.




-KÝLÝT-ENTERESAN-
Aðustosun on ikinci günü idi
Ben o gün sað mýydým ki?
Ne bileyim,öldüm mü,diri mi?
Ya halen ne durumdayým ben?
Yaþayan bir ölü mü ne?

Ogün benim kara günüm müydü?
Belki ýþýðým yanmamacasýna sönmüþtü...
Acý sözler vardý tek,gözüm ne görmüþtü?
Bir sevgiydi manen,ayakta tutan bedenimi
Bitmiþ gitmiþti,nasýl olduðunu bildim mi?