Kum…
Her taraf uçsuz bucaksýz kumlardan ibaret
Bir çöl
Ama ne sýcak…
Nede soðuk
Tek bir yol arkadaþý var
Önündeki kumlarý süpüren
Her adýmýnda arkandan izleri silen
Rüzgâr…
Tepede bir güneþ
Ýlerde bir kuyu
Koca çölün tam ortasýnda
Simsiyah taþlarla örgülü bir kuyu
Belki de gözlerimizin bizlere oynadýðý ufak bir oyun
Deliliðin doruk noktasý
Kapat gözlerini
Kuyuya doðru
Yavaþ yavaþ
Bu son görüþün yumuþak kumlarýn üstünde parýldayan güneþi
Bir daha güneþ kumlarýn üstünde parýldamayacak
O gün gelene dek…

Güneþ batýyor
Ýþte kuyunun uçsuz bucaksýz karanlýðý
Suyu bulma amacýyla çaresizlik içinde inilen kara bir delik
Beklide sudan kurtulmak için…
At bacaðýný artýk taþlarýn üstüne
Buz gibi taþlar
Kim bilir görülemeyen karanlýðýn dibinde neler var…
Güneþ battý…
Yolculuk baþladý…
Teker teker
Her bir taþa basa basa
Yavaþ yavaþ
Her bir adýmda
Bir ýþýk yanýp sönüyor
Kuyunun artýk çok uzaklaþan giriþinde…
Taþlarýn bazýlarý keskin
Bazýlarý soðuk
Bazýlarý adeta ayakla basýlmasý için özenle yontulmuþ
Yontulmuþ taþlarý seçmeden devam etmek imkânsýz
Kan…
Kara taþlarý renklendiriyor
Kara taþlarý renklendirmesi gerekiyor…
Sadece koyu bir sývý kütlesi
Bilinmeyen derinliðe iniyor
Acý…
Susuzluk gittikçe artýyor
Adeta indikçe daha fazla uzayan bir kuyu
Her adýmda daha da zorlaþýyor
Her adýmda daha çok acý veriyor
Beklide pes etmek ve býrakmak gerek
Aþaðýya doðru süzülüp sularý daha çabuk bulmak
Peki ya aþaðýda su yoksa?
Ya sadece kuru kumdan ibaretse karanlýk?
O zaman bunca kanýn ve acýnýn da yok hiçbir anlamý
Boþu boþuna zorla çýkýlmýþ bir yolculuk
Dikey düzlemde
Keskin taþlara karþý verilen savaþ
Ama su yok
Tek bir damla bile
Suyun sesi bile yok
Beklide bir taþý koparýp atmak güç verir
Yukarýdaki taþlardan seç
Onlarla bir iþin kalmadý
Sadece sana acý vermiþ olan taþlarla dolu yukarýsý
Hayýr…
Çýkmýyor yerinden
Tek bir tanesi bile…
Dokundukça daha çok parçalýyor
Keskinliðinden azýcýk bile ödün vermemiþ
O zaman devam et
Baþka yolu yok
Ya da býrak
Zaten devam edersen sonunda kayýp gömüleceksin karanlýðýn dibine
Her iki þekilde de ayný son
Ayný kader
Dur…
Neden ayný olsun?
Devam et
Bu sefer daha kararlý
Daha güçlü
Taþlarýn keskinliðine aldýrmadan
Dökülen kanlarý görmeden
Tepedeki ýþýk hala yanýp sönüyor
Her bir adýmda
Aydýnlýk ve karanlýk bir arada
Aslýnda karanlýk bile karanlýk deðil
Kuyunun dibindeki sonsuz yokluk kadar
Rüzgâr nerde?
Neden taþlarý yontmuyor?
Neden geçmem için kolay bir hale getirmiyor taþlarý?
Neden her þey zor olmak zorunda
Birkaç damla su için
Neden bu kadar acý?
Çölün ortasýnda kalmayý mý tercih ederdin?
Her biri diðerinin ayný olan günleri izlemeyi mi tercih ederdin?
Amaçsýzca
Güneþe doðru bitmeyen yürüyüþ…
Þimdiki amaç ne ki?
Ýki damla su için bitmeyen iþkence…
O zaman atla
Ve bitir iþkenceyi
Gömül sularýn dibine…
Hayýr…
Korkuyorum…
Biraz daha devam…
Hiçlikte yok olmaktansa
Acý…

Süre gelen bitmez tükenmez adýmlar
Taþlara acý akýtmaktan baþka bir þey deðil
Kapat gözlerini…
Býrak kendini hiçliðe…
Hiçliðin derinliklerine…
Sonsuzluðun karanlýðýna…
Belki rüzgâr gelipte kurtarýr
Beklide bitirir,
Umutsuzluðun karanlýðýna yapýlan bitmez tükenmez yolculuðu…
Rüzgârdan umut yok…
O her adýmla yanýp sönen ýþýðýn yanýnda
Seyrediyor
Çýkmamý
Veya
Yok olmamý
Seyretmiyor…
O sadece kumlarýn arasýnda
Bir yerden bir yere dolaþan hava akýmýndan ibaret
Baþýndan beri tek baþýna
Sonuna kadar
Yokluðun karanlýðýndaki sonsuz suya ulaþana dek
Peki ya sonra?
Suyu bulduktan sonra?
Bir hiçlik daha…