Her Gün Bu Yüreðe Ateþ Düþüyor

Bir zillet dönemi eþsiz, benzersiz,
Sinemde bir yangýn, vicdan üþüyor.
Acýlý yürekler sessiz, çaresiz,
Her gün bu yüreðe ateþ düþüyor...

Kaynar kasabalar, ilçeler, iller,
Dikenli yollarda aydýn, cahiller,
Vataný cehennem eden saf diller,
Her gün bu yüreðe ateþ düþüyor...

Musalla kalmadý þehit konmayan,
Vicdan mý var için için yanmayan?
Dinden bile dönüp kinden dönmeyen,
Her gün bu yüreðe ateþ düþüyor...

Kan ile ateþle imtihan yeter,
Bir yarasa uçar, bir baykuþ öter,
Kardeþ düþmanlýðý vebadan beter,
Her gün bir ocaða ateþ düþüyor...

Nice kardelenler soldu gül ile,
Kalleþ; düþman olmuþ, birlik el ile,
Bazen kör bir kurþun, bazen dil ile,
Her gün bu yüreðe ateþ düþüyor...

Zalimlere hizmet eden sefiller,
Yalancý, yabancý düþlü gafiller,
Maþalar meydanda, görünmez eller,
Her gün bu yüreðe ateþ düþüyor...

Bozguncunun belli niyeti, hali,
Yurtsuzlar anlamaz bu dert çok âli,
Böyle gelmiþ böyle gitmez ahali,
Her gün bu yüreðe ateþ düþüyor...

Özcan Ýþler