Kiminizin adý,
Mustafa, Ahmet
Kiminizin ki,
Kemal, Mehmet di.
Sizin tek düþünceniz
Vatanýnýzý korumak ve sevmekti
Kiminiz alamadýnýz, yeni doðan yavrunuzu kucaðýnýza
Kiminiz yatamadýnýz
Sizi, hasretle bekleyen ananýzýn koynunda
Yariniz, vardý, yolunuzu gözleyen bin bir umutla
Bekle beni geliyorum diye yazmýþtýnýz son mektubunuzda
Pusuya düþürüldünüz haince
O uðursuz sabahýn akþamýnda
Olmadý, , kavuþamadýnýz
Ananýza, yarinize yavrunuza
Sevenlerinizi býrakýp gittiniz
Gözü yaþlý arkanýzda
Siz nöbetteydiniz
Daðda, taþ da, bayýrda
Biz uyuyorduk sayenizde
Kim bilir kaçýncý tatlý uykumuzda
Vuruldunuz ansýzýn, hayallere dalmýþken
O kahpe, kurþunlarla
Serilirken yere, tek bir þey vardý aklýnýz da
Vatan sað olsun dediniz,
Elveda arkamda býraktýðým,
Anama, babama, kardeþime, eþime ve yavruma
Çok þeyler katmýþtýnýz, þu kýsacýk yaþamýma
Ayrýlýrken aranýzdan bu genç yaþýmda
Aðlamayýn arkamdan dediniz
Kaným döküldü ya bu vatan topraklarýna
Gözüm arkada deðildir
Feda olsun caným
Baþýmda dalgalanýp duran
Ay yýldýzlý Türk bayraðýma
Ve gözleriniz kapandý
Dalar gibi tatlý bir uykuya
Mekanýnýz, cennet
Arkada býraktýklarýnýz bize emanet olsun
Rahat uyuyun Mehmetçiklerimiz
Size olan rahmetimiz sonsuz
Daha dün ana kuzusuydunuz
Büyüdünüz asker oldunuz
Kimi zaman soðukta yattýnýz
Kimi, zamanda kaldýnýz uykusuz
Ama ne üþüdünüz ne yoruldunuz ne de gocundunuz
Göç ederken bu dünyadan doymadan gençliðinize
Vatan sað olsun diyecek kadar yürekli ve onurluydunuz
Ne yan gelip yattýnýz ne düþmandan korktunuz
‘’Askerlik yan gelip yatma yeri deðildir’’e
Cevabýnýz vardýr
Yoktur hiçbir sorunuz
Çünkü siz aslanlar gibi savaþýp
Bu vatan için þehit oldunuz.
Didem Karakýþ




















.