sensizlik sensiz kalsýn...

kiþisel acýlarýma yandaþ aradýðým göreceli bir zamandan sesleniyorum sensizliðe...
ayrýlýk, yanlýzlýðýmla bütünleþip ’sensizlik’ darbesini indiriyor bedenime. Ruhum bedenimi acile kaldýrýyor. Buz ile ceset arasýnda dikiþ atýlýyor yüreðimde adýnýn geçtiði her yere...
kalbimden toprak iþgal ettin topraðýmýn kutsallýðýný keþfetmeden. Egemenlik savaþýmýydý iliþkimizi kurtarmaya çalýþtýkça sýnýrdýþý kalýþýmýz. Yoksa yanlýþ yola girip geri dönmeye cesaretimiz mi yoktu??
seni seviyorum dediðinde ruhen ve bedenen baðlanýþýmýzýn kelimelere dökülüþümüydü, yoksa senin anlamsýz görüp benim anlamlar yüklediðim duygularýmý ören kelimeler miydi?
teninin coðrafyasýnda mevsim normallerinin dýþýnda kaldý yasadýþý dokunuþlarým. Bir mevsimin adýný deðiþtirdiðimizde havasý da deðiþir mi ki senin duygularýnýn adýný deðiþtirip aþk ýn saydamlaþmasý...
nefes almak güçleþiyor beni senden uzaklaþtýran her adýmýmda. Düþlerimin kutsallýðý anlamýný yitiriyor her bir aþktan bir aþka göç ediþimde. Kime dokunsam sana olan duygularýmýn þeklini alýyor. Kalbimin kilitli bir odasýnda bekletiyorum senle ayný adý paylaþanlarý. Seni hatýrlamamý hatýrlatan rüyalarýmý ise idam ediyorum son isteðini sormadan. çünkü biliyorum son isteði isteklerinin son olmamasý. Odamda býraktýðýn tütsülü kokun ise aðrý ile mumyalanýyor hücrelerime. Sahiplendiðimiz her þarký adýnýn yerini tutmaya çalýþýyor ama tutunamýyor adýnýn kulaklarda verdiði yankýlara..
Düþüncelerimizin arasýndaki okyonus bir damla göz yaþý etmiyor boðulmak için. Senden kaçtýkça sende boðuluyorum ..
Sensizlikle savaþçak gücüm yok, geri adým attým...
sen gelme ben beklerim...
sensizlik sensiz kalsýn!