Sabahýn erken saatleri...
Güneþ suya yansýyor, su maviye, mavi içime...
Uzaklardan bir þarký çalkalanýyor. " Yanarým yanarým tutuþur yanarým, kavurur ateþim senide benide belalým. " Ýçimde bir mavi çýrpýnýyor... Ufka bakýyorum... Benim ulaþamayacaðým uzaklýklarda anlamlý bir bütünlük içinde. Ýç geçiriyorum, içimin mavisi denizin mavisine bulaþýyor sonra gök maviyle buluþuyor. Ýçim mavi... Deniz mavi... Gök mavi... Ýþte o þarký... devam ediyor. "Uçurum uçurum gözlerine baktýðým sensin" ... Biranda maviden sýyrýlýyorum maviye bakýyorum. Görmek ister gibi, dalgalanan suya karýþýyorum. Suyun derinliklerinde mavinin koynunda uçurum uçurum oluyor içim. Dahasý çatlayacakmýþ gibi kalbim. Agrýsýna dayanamayýp içimin yaðmurlarýný býrakýyorum denize. Damla damla düþerken mavileþiyor denizde. Sonra devam ediyor þarký... "Öfke dolu þehirlerde buldugum sensin" ... Öfke benim içimde,þehirde... Kýrgýnlýklarýmýn, kýzgýnlýklarýmýn adý artýk öfkede de dursa öfke dolu þehirlerde de olsa, buldugum sensin diyorum. Duruyorum... Su dalgalanýyor... Zaman duruyor...
Güneþ suya yansýyor, su maviye, mavi içime...