Yýllardýr
yüreðimde gizlediðim
onu görmek adýna
melalimi seferber eylediðim

halimi
meftun býrakan
bir yârin hasretiyle
öylece nefes almaktayým.

Onu anlamak
ve daha yakinen tanýmak
istemem bir zerre yol aldýrmýyordu

Ürkek
bakýþlarý karþýsýnda
kavrulmamak içten bile deðildi.

Tenine
akseden kýzarmalar
ar’ýn ta kendisini resmediyordu

Sahaflar çarþýsýndan
onun izlerini bulmak için ne
gayetlere girsen asla yeterli deðildi

Oldukça sosyal ve
serinkanlý olmama raðmen
bir türlü kendisine yakýn
olmayý baþaramýyordum.

Açýkça
korkuyordum
onun nazarlarý karþýsýnda

erimekten
veya güneþe hasret
karýn benzemesinden

Bazen soruyordum
kendime neden bu sýkýntýlara
duçar oluyorsun diye
lakin sormak ne iþe yarýyor ki

gönül
dinlemeyince,
sevmeyi arzuladýðýnýz bir kuþun
uçmasýný asla dileyemezsiniz zaten

onun nereye
gideceðini bilemezsiniz,
nasibin hikmetini deþifre edemezsiniz.

Ben yaklaþtýkça
o uzaklaþýyor ben uzaklaþtýkça
yaklaþtýðýný hissettiðim duygularýn hükmü

ne zamana kadar
sürer asla onu bilemem
Bu satýrlar yüreðimde uysal adýmlarla

yürüyen o yâr ile
habersizce kendi kendime uzaklaþtým

yarým
kalmýþtý yazacaklarým
içimde filizlendirdiði hazzý aþkla