Aðaçlarýn aralarýnda beklemelere boy vermiþ otlara bak. Yeþillerinden sessizce akmýþ þebnemlere bir de… Yaþanmadan vazgeçilmiþ aþklara… Janjanlý paketlerle sunulmuþ sözcüklere… En çok da peþi sýra düþürülmüþ anýlara…
Ne kaldý geriye?

Sahi bitti mi?
Oysa… Oysa az kalmýþtý sabaha. Sýradan bir güne sýra dýþý uyanýþlarla baþlayacaktýk hiç olmadýðýmýz gibi birbirimize doðarak. Belki… Belki de yaðmur hiç hesapta olmadan geliverecekti penceremize… Giriverecekti tüllerimizin içine çekingen tavrýný aralayarak. Sokaklar ve kaldýrýmlar ana yollardan tali yollara uzayacaktý bizimle. Gazeteler haberlerini günün anlamýna daðýtacak… Renkli baskýlarla gülümseyen yüzlerde kötü haberler yazýlmayacaktý o sabah.
Muzip gülüþlerimizle yine… Asýrlýk çýnarýn altýnda ve sevda sözcükleriyle karalanmýþ tahta masanýn üstünde, erken demlenmiþ çayýn buruk tadýna eþlik edecektik dumanýmýzý.
Sahi bitti mi?

Yaþanmadan atýlmýþ aþklarý her gün milyonca ayak, sayýsýz araba hunharca ezip geçerken... Ýstasyonlar… Köprü altlarý… Su kenarlarý… Gürültü ve patýrtýnýn ortasýnda kafe önleri... Çýnar altlarýnda yitik anýlarýn yaðmurla yýkanýp fýrtýnalarla kurutulduðu bu þehirde aþk bitti mi?
Hayli zamandýr son konuþmamýzda býraktýðýn sesi soluyorum.
Giderken unuttuðun hani.
Her soluk alýþýmda öykülere konu olacak cümleler büyütüyorum...
Ardýndan yazýlmasý imkânsýz dizelerimi geceye düþürüyorum bu þehirde…
Simdi o kentte gece... Usul usul örtüyor yüzünü güne. Senli dizelere dizelgen yýldýzlar sessizden almýþ yolunu.
Birazdan gökyüzü sarý… Sessiz ve hüzünden bir örtüyle sarýnacak þehrine.
Sen… Sarý ve sessiz þehrinde… Çoktan seçmeli bir hayatýn anlam bozukluklarýnda arayarak kendini muayyen bir gününe çýkacaksýn kapýndan.
Mürekkebin aktýkça þiire…
Mutsuzluklarý karalayacak kalemini kýracaksýn yeni idamlara.
Ve kanayan yüreðimi içtikçe çoðalacak… Azalacaksýn sýzdýkça çatlak çay bardaklarýndan.
Ben... Sensiz gelen yeni bir sabaha yeniden uyanabilirken
alýþtýrdým kendimi yüzüme çarpan kapýna
alýþtýrdým kendimi bu karmaþýk kadýna.
Seni… Sana inat daha çok seviyorum þimdi.

Aç gözlerini!
Aç gözlerini ki… Gözlerinin halesinde biri... Hala bekliyor seni!