SEVGÝNÝN BEDELÝ
Canýndan çok sevdiði, Aysel’in bir baþkasýyla evlendirilmek istendiðini duyduðunda inanmak istememiþti. Telefonla kaç kez aramasýna raðmen telefona tanýmadýðý kiþiler çýkýyor ve hepsi sözleþmiþler gibi,
Burada Aysel adýnda bir kimse yok diyorlardý. Her ne kadar inanmak istemese de bu olanlar Aysel’i yitirdiði anlamýný taþýyordu. Kahrýndan ölecek gibiydi. Masasýnýn üzerinde duran çerçeveyi önüne çekti. Çerçeve içinde Aysel’in fotoðrafý vardý. Fotoðrafa bakarak,
Aysel’im neden yaptýn bunu bana. Han evlenecektik ikimiz. Senin bir baþkasýyla evlenmek isteyeceðine hiçbir güç inandýramaz beni. Yoksa, yoksa gerçekten beni gönül rýzasýyla mý terk ediyorsun. Ýnanmam buna. Zira birbirimizi delicesine ölesiye sevmiþtik. Nice yeminler etmiþtik ölüm bile bizi ayýramaz diye. Telefona çýkmýyorsun. Bir haber bile göndermiyorsun. Belli ki beni terk ettin. Terk edilmiþliðimin nedenini sormayacaðým sana. Bir elveda da diyemez miydin. Ýndinde hiç ama, hiç mi deðerim yoktu?
Karanlýðýn hakim olduðu odaya keskin bir ýþýk doldu. Ardýndan camlarý zangýrdatan müthiþ bir gök gürültüsü. Dýþarýya baktý. Kiremitlerden kalýn bir sicim gibi sularýn aktýðýný gördü. Sanki kiremitlerden su deðil de ýþýl, ýþýl gümüþ zerrecikler akýyordu. Dýþarý çýktý. Kiremitlerden akan suya avuçlarýný açtý. Avuçlarý hemen doldu. Avuçlarýndan taþýp giden sulara daldý.
Hayat ne kadar garip. :Þu akan sularý bile avucumun içinde tutamýyorum. Daha dün Aysel bu sular gibi avucumun içindeydi. Þimdilerde ise avucumdan taþan sulardan beter yitirdim onu. Elimi sulardan çektiðimde bir süre elim ýslak kalacak. Kuruduðunda, elimde yaðmurun hiçbir izi kalmayacak. Oysa avucumdan akan sulardan beter yitirdim Aysel’imi. Avuçlarýmda avuçlarýný sýcaðý bile kalmadý. Aysel’imin yüreðimdeki yarasý yüreðimden yaþadýðým sürece hiç silinmeyecek. Yaþamak mý? Aysel’siz bir dünyada yaþamak. Bir ot gibi. Sevgiden yoksun, aþktan yoksun, canýndan çok sevdiðin Aysel’imden yoksun. Keþke, keþke ölseydim de baþýma bu gelmeseydi. Biliyorum onsuz yaþamanýn mümkün olmadýðýný.
Trençkotunu giyip yoðun yaðan yaðmura aldýrmadan evden çýktý. Kentin sokaklarýnda, amaçsýz, bitkin uzun uzun yürüdü. Önüne çýkan karayoluna girdi. Yolun soluna geçerek yürümesini sürdürdü. Aysel ile geçirdiði o güzel aþk günleri bir film þeridi gibi gözlerinin önünden geçiyordu. Derin, derin iç çekti.
Ah...ah ne güzel günlerdi o günler. Onunla Regülatör piknik alanýnda tanýþmýþlardý. Aysel kuzukulaðý toplarken bacaðýný böðürtlen dikenler yýrtmýþtý. Dikenin açtýðý çizik bir hayli derindi ve kanýyordu. Arabasýndan aldýðý ilk yardým çantasýyla yanýna gitti.
Geçmiþ olsun. Yaranýz bir hayli derin. Ýzin verirseniz yaranýzýn bakýmýný yapayým. Aysel’le göz göze geldiler. Aysel’in acýyla kýrýþmýþ olan yüzünü birden bir gülücük kaplamýþtý.
Çok memnun olurum ama, size zahmet olacak demiþti. Hemen ecza çantasýný açýp, Aysel’in uzattýðý bacaðýndaki çiziði oksijenli suyla temizledikten sonra bolca tentürdiyot sürdü. Ýlaçlarý sürerken eli Aysel’in bacaðýna her dokunuþunda, elektrik akýmýna tutulmuþ gibi titriyordu. Çektiði onca acýya raðmen Aysel’in de ayný durumu yaþadýðýný fark etmiþti. O ara nerede oturduðunu sormuþtu. Birbirlerine oturduklarý yerin adresini vermiþlerdi.
Ertesi gün erkenden kalktý. Sinek kaydý týraþýný oldu. Evden çýkýp Aysel’in verdiði adrese doðru yürüdü. Verilen adresteki evi buldu. Kalbi sanki yerinden fýrlayacaktý. Aysel pencere kenarýnda oturmuþ, belki de kendisinin gelmesini bekliyordu. Göz göze geldiler. Aysel elini dudaklarýna götürüp öpücük gönderdiðinde Nedim nasýl karþýlýk vermesi gerektiðini bilemedi. Gülümsemekle yetindi..

Göz kamaþtýran bir ýþýkla geçmiþinden koptu. Gökte kulaklarý saðýr eden bir gürültü. Þimþekler aralýksýz çakýyor. Göðün homurtusu bitmek bilmiyordu. Ýlerideki Ali Beyin beyaz badanalý çiftliði aydýnlandý. Kaç kez o çiftlik binasýnýn önünden geçmiþti. Pencerelerindeki demir çubuklarý görmemiþti. Çiftlik binasý þimþeklerin ýþýðýnda öylesine aydýnlanýyordu ki, gündüz göremediði demir çubuklar, elini uzatsa tutabileceði kadar yakýnýndaydý. Çocukluk günlerini anýmsadý. Babasý at üstünde kucaðýna alýr Ali Beyin çiftliðindeki dut aðaçlarýnýn altýna atla girerlerdi. Minik elleriyle yakaladýðý dallardan doyasýya dut yerdi. Babasý atý dehler, en iyisi diye bellediði aðaç altýnda durarak en iyi dutlardan yerlerdi. Ali Bey dut aðaçlarýnýn meyvelerini tüm meyvelerden daha çok severmiþ. Bu nedenle çiftliðinin önünde, geniþ bir arazi dilimi içerisinde sevdiði dutlarýn en kalitelilerini diktirip yetiþtirtmiþti. O yýllarda sulu tarýma geçilmediði için yedi bin dönümlük çiftliðin tamamýna yakýný mera olarak kullanýlýrdý. Merayý babam ve eniþtesi her yýl kiralarlardý. Çiftliðin kiracýsý olmamýz nedeniyle dut aðaçlarýnýn altýna girip dut yememiz engellenmezdi.
Nereden nereye diye düþündü. Þimþekler beni Aysel’imden koparýp çocukluðuma taþýdý. Oysa ben bir an bile Aysel’siz yaþayamam. Neye mal olursa osun. Onu mutlaka bulup bu ihanetinin hesabýný soracaðým. Ya Aysel gerçekten beni kendisi terk ettiyse? Ýþte o zaman ne yaparým ben. Onu mutlaka öldürürüm. Bana yar olmayaný baþkasýna neden yar edeyim ki? Ýçindeki umut ýþýðý alev alev yanýyordu. O beni terk edemez. Mutlaka onu evlenmek üzere olduðu kiþiyle zorla evlendiriyorlardýr.
Kemalpaþa ormanlarý içerisinde çýlgýncasýna seviþtikleri gün gözlerinin önüne geldi. Ayak sesleri ile yaþadýklarý doyumsuzluða ara vermek zorunda kalmýþlardý. Karþýlarýnda dört genç vardý. Aysel’i kendilerine býrakmasýný istiyorlardý.
Neden diye sormuþtu. Biri,
Hep sana olacak deðil ya. Býrak ta birazda biz zevkimizi yapalým.
Sen ne diyorsun be? Bu benim niþanlým. Yoksa siz onu fahiþe mi sandýnýz?
Býrak arkadaþ bu aðýzlarý. Biz malýmýzý gözünden tanýrýz. Elimize bu fýrsat geçmiþken tadýna bakmadan býrakacaðýmýzý sanýyorsan aldanýyorsun. Hadi bakalým sen þöyle aþaðý doðru yaylanda boyunu görelim. O an Aysel’le göz göze geldiklerinde Aysel’in gözlerinin korkuyla yuvalarýndan fýrlamýþ olduðunu görmüþtü. Ne olur ne olmaz diye yanýna aldýðý lastik lövyesine elini atmýþtý. Yattýðý yerden birden fýrlayarak en öndekinin kafasýna sallamýþtý. Genç yana doðru kaçmak istediðinde lövye kulaðýný sýyýrýp kürek kemiðine vurmuþtu. Kürek kemiðinin çatýrtýsý diðerlerini þaþkýna çevirmiþti. Lövye bir baþkasýnýn kol kemiðini parçaladýðýnda, kaçmaya baþladýlar. Arkalarýndan koþmak istediðinde Aysel yerinden kalkýp arkasýndan koþmaya baþlamýþtý.
Dur ne olur yapma. Dön artýk geriye diye yalvarýyordu. Öfkeyle,
Ahlaksýz herifler, kim bilir kaç tabansýzý korkutup sevgililerini periþan etmiþlerdir. Ders olsun bu onlara. Her kuþun eti yenir mi be demiþti. Sinirleri oldukça gerilmiþti. Arabaya dönüp binmiþler ve oradan hýzla uzaklaþmýþlardý.
Havanýn açacaðý yoktu. Kim bilir kaç saat olmuþtu yaðmur altýnda yürüdüðü. Bunca yýldýrým düþüyordu çevresine. Hiç biri, ama hiç biri bulunduðu yere düþüp bu çileli hayatýný sona erdirmiyordu. Geriye dönüp yaþadýðý kentin ýþýklarýna baktý. Ne güzel bir yaþamý olmuþtu o ýþýltýlý kentte. Aþký orada tatmýþtý. Mutluluktan uçar gibiydi. Ýhanetin en acýsýný da o kentte tatmýþtý. Þimdi ise yaþadýðýna kahroluyordu. Ýleride yýldýrýmlarýn yalýmlarý yeri yalarcasýna kaydý gitti. Ellerini gök yüzüne kaldýrarak haykýrdý,
Neden, neden hep yanlýþ adrese gidiyorsunuz. Ateþinizde yanýp ölmeyi ben arzuluyorum. Hadi gelin artýk buraya. Aþk yarasýyla ölmektense sizin ateþinizde yanýp kavrularak ölmeyi yeðlerim. Hadi, hadi gelin artýk üstüme. Yolun karþýsýna geçmek için yürüdü. Birden yaðmur tanelerinin arasýndan bir ýþýk sardý bedenini. Bedeninden pof diye bir ses çýktý. Yolun kenarýna savruldu. Kayganlaþmýþ yol nedeniyle araba güçlükle durdu. Ýçinden üç kiþi indi. Biri,
Boþ yere telaþlanmayýn yahu. Bu yaðmurda olsa olsa bir domuza çarpmýþýzdýr. Bu havada hangi babayiðit yola çýkabilir? Diðeri,
Yine de bir bakalým. Ola ki çarptýðýmýz insandýr. Karanlýk çok yoðundu. Çarptýklarýný bulmakta zorlanýyorlardý. Sürücü arabaya dönüp motoru çalýþtýrdý. Geri vitesini takýp yürüdü. Çarptýklarý farlarýn ýþýðýnda görünür olduðunda arabayý durdurdu. Arkadaþlarý,
Haklýymýþsýn yahu. Bu gerçekten insan Üstelik te çok genç. Biri eðilip kalbini dinledi.
Ölmemiþ, yaþýyor dedi. Yaralýyý kucaklayýp arka koltuða uzattýlar. Kendileri ön koltuða sýðýþýp hareket ettiler. Arabayý hýzla sürüp yaralýyý hastaneye ulaþtýrdýlar.
                    ***
Nedim gözlerini araladýðýnda gördükleri çok yabancý gelmiþti. Nerede olduðunu çýkarmaya çalýþtý. Kýpýrdamak istediðinde bedeninin tümünde aðýr acýlar oluþtu.
Nerdeyim ben diye inledi. Hemþire yoðun bakýmdaki aðýr yaralýnýn mýrýldandýðýný fark edince yanýna gitti.
Aman ne güzel. Kefeni yýrtacaða benziyorsun. Üç günden beri komadaydýn. Gözlerini açman ve mýrýldanman iyi haber. Konuþmak için sakýn yorma kendini. Hele biraz iyileþ o zaman bolca konuþuruz.
Neredeyim ben?
Hastanedesin.
Ne oldu bana?
Bir araba çarpmýþ sana. Çok aðýr yaralanmýþsýn. Yaralarýn o kadar aðýr ki yaþamaz demiþtik senin için. Genç ve kuvvetli bir bünyeye sahip olman yaþamana yardýmcý oluyor. Ýyileþeceksin. Eskisi gibi aslan gibi bir delikanlý olacaksýn. Hemþirenin söylediklerini tam iþitmeden uykuya daldý. Gün kavramý kalmamýþtý onun için. Hastanede kaç gündür yattýðýndan bile haberi yoktu. Her geçen gün biraz daha iyiye gidiyor ve daha çok uyanýk kalýyordu.
Baþ ucuna gelip hatýrýný soranlarý önceleri tanýyamýyordu. Bu gün, üzerine kapanýp aðlayan ve iyileþmesi için dualar eden annesini tanýmýþtý. Doðrulup annesine sarýlmak istedi. Aðrýlarý yüzünden kýmýldayamadý. Baþ ucunda aðlayan annesine uzun, uzun baktý. Ýçi burkuldu. Gözlerinden akan yaþlarý annesine göstermek istemedi ama baþaramadý. Beraberce aðladýlar.
                    ***
Annesi oðlunu yataðýnýn içinde yarý doðrulmuþ vaziyette gördüðünde bir sevinç çýðlýðý attý.
Oðlum benim, bir tanem. Artýk oturabiliyorsun. Þükürler olsun seni bana baðýþlayan tanrýma diyerek boynuna sarýldý. Hemþire anneyi uyardý.
O halen durumu aðýr olan bir yaralý. Öyle boynuna sarýlýp yorma onu. Onu o þekilde yormak çok kötü sonuçlar yaratýr. Hatice haným hemþirenin uyarýsýyla geri çekilip yataðýn kenarýna iliþti. Oðluyla göz göze geldiler.
Ne olur anne aðlama. Seni böyle aðlýyor gördükçe içim kan aðlýyor. Üzülüyorum, kahroluyorum.
Tamam oðlum üzülme. Bir daha aðlamayacaðým
Anne,
Söyle oðlum.
Aysel’i görüyor musun?
Görüyorum oðlum.
Evlendi mi? Düðünü oldu mU?
Hayýr oðlum, ne evlendi ne de düðünü oldu. Senin trafik azasýnda öldüðün duyulmuþtu ilk anda. Aysel bu haber üzerine sinir krizleri geçirdi. “O benim yüzümden öldü. O kaza deðil intihardý. O öldü, ben neden yaþayayým “ diyerek kendini öldürmek istedi. Bunu duyan niþanlýsý “O madem ki o adamý o denli çok seviyordu? Benimle evlenmeyi niye kabul etti “diyerek niþaný bozdu. Nedim’in gözlerine bir ýþýltý doldu.
Aysel’im benim. Güzel sevgilim. Ne olur bekle beni. Çok yakýnda iyileþeceðim. Buradan çýktýðýmda yanýna geleceðim. Sen benimdin. Benim olarak kalacaksýn.
                    ***
Nedim hýzla iyileþiyordu. Annesinin yardýmýyla kalkýp az da olsa gezinebiliyordu. Nedim’i hastane içinde gezinirken görenler,
Zavallý, aslanlar gibi delikanlý ne hallere düþmüþ. Yine de haline þükretsin diyorlardý. Onun hastane bahçesinde dolaþtýðýný öðrenen Aysel, evden gizlice ayrýlýp Nedim’i görmeye gidiyordu. Bir türlü hastaneye girip konuþmaya cesaret edemiyordu. Ne diyecekti ona? Ayrýlma nedeni olarak ailesini mi gösterecekti. Bu durumda ailesiyle Nedim arasýnda soðuk rüzgarlar eserdi. Peki bir baþkasýyla niþanlanmasýnýn nedeni olarak neyi gösterecekti? Evden ararlar korkusuyla hastane duvarýndan bahçeyi izlemesi fazla sürmezdi. Hýzla evine yöneldiðinde gözerinden akan yaþlara engel olamazdý. Nasýl yaptým ben o cahilliði? Onu delicesine, ölesiye sevdiðimi bildiðim halde nasýl oldu da o kör olasý herife peki dedim. Hastane etrafýnda umutla dolanýp duruyorum. Hiç aklýma getirmiyorum: Ya beni bu niþandan dolayý seni istemiyorum derse? Demez, demez zira o beni çok seviyor. Görsünler bak, hastaneden çýktýðýnda ilk iþ beni arayacak. Onun hastaneden çýkýp kendisini arayacaðý aný nasýl da özlüyordu.
                    ***
Nedim hastaneden taburcu edildiði gün baba evine götürüldü. Ýtiraz etmedi. Aysel ile evlilik için hazýrladýðý ev kim bilir ne durumdaydý. Kendi evine gitse annesi onun bakýmý için o eve gelmek zorunda kalacaktý. Bu durumda yaþlý annesi çok yorulurdu.
Aysel Nedim’in kendi evine deðil de annesinin evine yerleþtiðini öðrenince çok þaþýrdý. Hastane sonrasý Nedim’in bakýmýný üstlenecek ve kendisine ne kadar iyi bir eþ adayý olduðunu kanýtlayacaktý. Kafasýnýn içinde acabalar kümeleniyordu. Yoksa Nedim artýk onu sevmiyor muydu? Bu düþünce onu çýldýrtýyordu. Annesinin evinde ziyaretine gitse ne olurdu acaba? Annesi “oðlumun bu durumlara düþmesine neden sen oldun. Çýk evimden” derse ne yaparým ben?
Artýk dayanacak hali kalmamýþtý. Her neye mal olursa olsun Nedim’in evine gidecekti. Ona annesinin önünde bile kendisini çok sevdiðini çekinmeden söyleyecekti. Kararlý adýmlarla Nedim’in kaldýðý eve yöneldi. Kapýnýn zilini çaldý. Kapýyý Nedim’in annesi açtý. Yaþlý kadýn karþýsýnda Aysel’i görünce çok þaþýrdý. Ne söyleyeceðini bilemediðinden olacak donup kalmýþtý. Konuþamýyordu. Aysel,
Ýçeri girebilir miyim dedi? Yaþlý kadýn uykudan uyanýr gibiydi. Toparlanmaya çalýþtý.
Tabi kýzým girebilirsin. Burasý senin de evin. Yaþlý kadýn yana çekilerek Aysel’e geçmesi için yol verdi. Nedim’in odasýna girdiler. Nedim uzandýðý yataktan gelen kim düþüncesiyle doðruldu. Gelenin Aysel olduðunu gördüðünde kalkmak için davrandý baþaramadý. Aysel yataðýn yanýna gelerek Nedim’in boynuna sarýldý. Tüm bu olanlara ben neden oldum diyerek hýçkýra, hýçkýra aðlamaya baþladý. Anne Aysel’i teselli etmek ve göz yaþlarýný dindirmek için hiçbir giriþimde bulunmadý. Sessizce odadan çýkarken mýrýldandý.
Çok dolmuþ zavallý. Doya doya aðlasýn ki açýlsýn. Ýçeriden gelen hýçkýrýk sesleri azaldýðýnda cezveye kahve, þeker ve su koyup karýþtýrdýktan sonra ocaðý yakýp cezveyi üstüne koydu. Kaynayan kahveyi tepsiye yerleþtirdiði fincanlara boþalttý. Oðlunun odasýna götürdü.
Haydin bakayým, yeter bu kadar aðlaþtýðýnýz, kahvelerimizi içerken birazda sohbet ederiz dedi. Aysel,
Anneciðim niye bana söylemedin. Kahveyi ben yapmaz mýydým?
Onun da zamaný gelecek kýzým. Ýnþallah bu iþ tamama ererde bu çektiðimiz çilelerden kurtuluruz. Aysel derin bir iç geçirdi.
Ýnþallah anneciðim dedi. Uzun sürdü sohbetleri.
Hadi kýzým, hava karardý. Seni merak ederler. Tam bu iþler durulacak derken yeni bir fýrtýna yaratýlmasýn.
Hayýr anneciðim eve gitmeyeceðim. Beni hiçbir güç artýk bu evden ayýramaz.
Peki ailen ne der buna. Zaten oðlumun adým atacak hali yok. Seni almaya geldiklerinde nasýl direneceksin onlara.
Artýk ailem karýþamaz bana. Zira on sekiz yaþýmý doldurdum.
Senin burada kalman beni de oðlumu da mutlu eder. Yeter ki ailenden sana bir kötülük gelmesin.
Hiçbir kötülük gelmeyeceðinden eminim. Nedim’in öldü diye haberi geldiðinde çýldýrmýþtým. Kendimi öldüreceðimden korktular. Baþka umarlarý yok. Burada kalmama izin vermemeleri beni sonsuza kadar kaybetmeleri demektir.
Peki sen bilirsin kýzým. Gelecek üzerine konuþurlarken kapýnýn zili çaldý. Hatice haným,
Sen dur diyerek kalktý ve kapýyý açtý. Gelenler Aysel’in annesi ile babasýydý. Kuþkuyla içeri buyur etti. Ýçeri girdiler. Aysel’e
Sen burada mýsýn dediler. Aysel oldukça soðukkanlý yanýtladý.
Evet buradayým ve buradan baþka hiçbir yere gitmeyeceðim dedi. Babasý,
Seni çok iyi anlýyorum kýzým. Seni Nedim’den ayýrmaya kalkýþmakla çok hata ettiðimizi biliyoruz. Yine de seni kendi evinden telli duvaklý gelin edip göndermek isterdik.
Ne yapalým baba. Kýsmet böyleymiþ. Nedim’in baþýna gelenlere biz neden olduk. Ölünceye kadar onun yanýnda kalacaðým. Onun benim desteðime gereksinimi var.
Anlýyorum kýzým seni, hem de çok iyi anlýyorum. Ama yine de iyi düþün. Biz senin mürüvvetini görmek istiyoruz. Nedim biraz daha iyileþsin. Söz, niþan, nikah ve düðünü hepsini bir arada yaparýz.
Siz ille de düðün istiyorsanýz yapýn baba. Ama ne olur benim buradan ayrýlmamý isteme. Peki kýzým diyerek kalkmak istediklerinde Hatice haným itiraz etti.
Durun bakalým, þaþkýnlýktan sizlere bir kahve bile ikram edemedik. Aysel’e,
Hadi kýzým sen kahveleri yapa dur. Ben Nedim’i uyandýrayým. O da bu mutlu beraberliðimizi görsün diyerek kalktý. Nedim karþý odadaki hareketliliði fark etmiþ, kalkmak istemesine raðmen kalkamamýþtý. Annesinin içeri girdiðini gördüðünde elini uzattý annesine.
Anneciðim konuklarýmýz mý var? Hadi tut elimden kalkayým. Konuklarýmýza ben de bir hoþ geldin diyeyim. Zaten yatmaktan yorulmuþtum. Biraz hareket etmem iyi olur. Hatice haným elini uzatarak oðlunun kalkmasýna yardým etti. Karþý odaya girdiklerinde gözlerine inanamadý. Ne yapmasý gerektiðine karar vermekte güçlük çekiyordu.Aðýr adýmlarla Aysel’in babasýnýn önüne kadar yürüdü. Elini uzattý. Baba Hüseyin efendi de elini uzatýp Nedim’in öpmesini kolaylaþtýrdý. Kalkýp Nedim’in boynuna sarýldý.
Geçmiþi unutalým oðlum. Bundan böyle sen de benim oðlumsun. Bize artýk size mutluluk dilemekten baþka bir þey düþmez. Nedim’in divana oturmasýna yardým etti. Kýsa sürdü konuþmalarý. Nedim’i yormak istemiyordu. Eþiyle birlikte izin istediler. Giderken,
Kýzýmýz haklý. Nedim’in bakýma gereksinimi var. Kýsmetten öte hiçbir þey olmaz. Bunlarýn da kýsmeti böyleymiþ. Aysel’e,
Kýzým, damadýma ve kayýn validene iyi bak. Biz hemen nikah iþlemlerini baþlatacaðýz.
Nedim genç olmanýn avantajýyla hýzla iyileþiyordu. Artýk kimseden yardým almadan yürüyebiliyordu. Hastaneye gidip saðlýk kontrolünü yaptýrdýðýnda, acý bir gerçekle karþýlaþtý. Kaza nedeniyle hasar gören sinirler yüzünden erkekliðini yitirmiþti. Doktor,
Allah’tan ümit kesilmez ama, belki de ömür boyu bu böyle devam eder. Eskisinden daha beter yýkýlmýþtý. Canýndan çok sevdiði Aysel’ine nasýl söyleyecekti bunu. Aysel durumunu öðrendiðinde mutlaka terk edecekti kendisini. Hangi kadýn kadýnlýðýný yaþamak istemez ki? Yapabileceði bir þey kalmamýþtý. Kaderine rýza gösterecek ve Aysel’in yaþamýndan çýkmasýný isteyecekti. Erkekliðini yitirmiþ bir erkeðin bostan korkuluðundan ne farký olabilirdi?
Eve döndüðünde Aysel kapýda karþýladý. Gözlerinin içi gülüyordu.
Ne mutlu. Artýk hastaneye bile yalnýz gidebiliyorsun. Hadi geç içeri. Hemen bir yorgunluk kahvesi yapayým. Karþýlýklý içeriz. Gözlerinden akan yaþlarý göstermemek için baþýný önüne eðip ilerledi. Divana oturdu.
Ah kader, neden alnýma hep kötüleri yazdýn? Günahým neydi benim. Hadi bana acýmýyorsun. Aysel’ime de mi acýmýyorsun. Nasýl söyleyeceðim ben ona alnýma çizdiðin onca kötülükleri. Hadi ben yýkýla yýkýla öðrendim ayakta kalabilmeyi. Aysel ne yapacak. Hele hele günlerdir evimizin kadýný gibi yanýmýzda. Adý olabildiðince dillenmiþtir. Bundan böyle kim alýr onu? Kör talih nedense benimle yetinmedi. Aysel’imi de benimle birlikte yerden yer vurdu. Keþke o kazada ölseydim de bu durum baþýma gelmeseydi.
Aysel elinde tepsiyle kahveleri getirdi. Tepsiyi sehpa üstüne koyup, sehpayý Nedim’in önüne çekti. Kahveleri konuþmadan içtiler. Nedim,
Aysel, sýký dur dedi. Ben nasýl kaderime rýza gösteriyorsam, senden de ayný metaneti göstermeni istiyorum. Sakýn aðlayýp ta beni ölümden beter etme. Aðlamayacaksýn deðil mi?
Neden aðlayayým ki?
Bu gün acý gerçeði öðrendim. Kazada zedelenen sinirler yüzünden erkekliðim ölmüþ. Anlayacaðýn artýk ne sana ne de baþka birine koca olamayacaðým. Benim için her þey bitti. Gençlik, evlilik, baba olmak. Her þey, her þey bitti artýk. Aysel dikkatle dinliyordu. Nedim göz yaþlarýna hakim olamayýp aðlamaya baþladý. Aysel yanýna gelip oturdu. Kolunu boynuna doladý.
Nedim, önce þu aðlamayý kes artýk. Sen beni ne sanýyorsun? Erkek delisi, yalnýzca yataðý düþünen bir diþi mi? Diyelim ki evliyiz. Ayný duruma ben düþtüm. Beni terk edecek miydin? Boþuna dememiþler evlilik pazara kadar deðil mezara kadar olmalý diye. Bu bizim ortak kaderimizmiþ diyeceðiz ve oturup tanrýnýn lütfünü bekleyeceðiz. Can bedende olduðu sürece hiçbir þeyden umut kesilmez. Bir mucize olur iyileþirsin. Bizde çoluk çocuk sahibi oluruz. O durum iyileþmezse ne olur? Ýki arkadaþ gibi beraber oluruz ömür boyu. Þunu kafana iyice yerleþtir. Senin karþýnda seni delicesine seven bir Aysel var. Yatak delisi biri deðil. Biri birlerine sýkýca sarýldýlar. Nedim kasýk arasýnda bir kýpýrdanma hissetti. Ýçinde bir umut ýþýðý belirdi. Aysel’ine daha sýký sarýldý.
                              Özcan NEVRES     18 Eylül 2001 Salý                     
                                        SÝLÝVRÝ
.



.