Uzun süredir kafamý kurcalayan bir soru vardý. Barzani neden PKK’ya arka çýkýyor, sýrf Kürt olduklarý için mi yoksa baþka bir neden mi var diye. Çünkü Irak ve Türkiye Kürtleri arasýnda önemli farklýlýklar vardýr. Bunu biliyorum.

Irak Kürtleri Soranice konuþur. Türkiye Kürtleri ise Kirmançi ve Zazaca konuþurlar. Bunlar birbirleriyle dil olarak anlaþamazlar. Ben Erbil’de çalýþýrken asma tavan taþeronuna yerli yardýmcý gerekti. Türkmen olsun, Türkçe konuþalým, çünkü birbirimizi anlamýyoruz dediler. Bu ayný Türkiye Türklerinin Türkmenistan Türkmenleri ile ayný sayýlmasýna benziyor.

Bir farklýlýk da, Irak Kürtlerinin az çok Araplaþmýþ, Türkiye’nin Kürtlerinin az çok Türkleþmiþ olmalarýdýr. Asimle olmak anlamýnda deðil, anlayýþ, görgü, düþünüþ bakýmýndan kabul etmeseler de birlikte yaþaya yaþaya farkýnda olmadan birbirlerine benzemiþlerdir.

Asýl farklýlýk ise þudur: Irak’ýn nüfusu 24 milyondur, bunun yaklaþýk 3 milyonu Kürt’tür. Bunlarýn da iki lideri vardýr, Barzani ve Talabani. Türkiye’nin nüfusu 70 milyonu aþkýndýr, bunun yaklaþýk 15 milyon’u Kürt’tür. Fark 1 e karþý 5 tir. Yani arzuladýklarý gibi bir büyük Kürdistan kurulabilse, buranýn Kürtleri Irak Kürtlerini yalar yutar. Bu da PKK’nýn baþarýlý olmasýna baðlýdýr. Bu yüzden PKK ve Öcalan, Barzani için tehlike oluþturmaktadýr. Hatta Saddam Hüseyin’in ortadan kalkmasýyla tek tehlike durumuna gelmiþtir. Eskiden Saddam Hüseyin varken belki PKK’yý fazla umursamýyorlardý; yahut Halepçe katliamlarý olurken onlara dikkat edecek durumlarý yoktu. Ama þimdi iþler deðiþti. Artýk Saddam Hüseyin yok.

Deðiþen bir þey daha var. Eskiden Irak’ta bir Kürt devletinin kurulmasýný Türkiye kýrmýzý çizgi olarak görüyordu. Þimdi tersi söylenmediði halde gerçek bir durum vardýr. Kuzey Irak Kürtlerinin Irak’tan ayrý bir bayraðý, Merkez Bankasý, Bakanlýklarý ve 80bin kiþilik ordusu vardýr. ‘Stratejik ortaðýmýz’ ABD bu durumu desteklemektedir. Kaldý ki bu yapý Türkiye’nin serbest giriþimcileri tarafýndan (Daha çok Kürt kökenliler) kurulmuþ ve desteklenmiþtir. Yani artýk Saddam’dan sonra Türkiye de Barzani için bir tehlike olmaktan uzaktadýr. Resmi olarak kabul edilmese de Irak Kürtleri ile Türkiye’nin savaþa girmesi uzak olasýlýktýr.

Þimdi yukarýdaki soruyu bir daha soruyorum. Barzani hâlâ neden PKK’yý destekliyor? Bunun iki sebebi var.

1.Türkiye tarafýndan tanýnmak istediði için PKK’yý koz olarak kullanmak istiyor.
2.ABD istediði için. Çünkü ‘stratejik ortaðýmýz’ ABD de Türkiye’ye karþý PKK’yý koz olarak kullanmak istiyor.

Barzani’nin isteði olmayacak þey deðil artýk. Çünkü gerçek olarak baðýmsýzlýða bir adým var. Yalnýz resmi olarak ilan edilmedi. Türkiye bu konuyu pazarlýk konusu yapabilse Irak’ta PKK’yý Türkiye deðil Barzani bitirir. Sýnýr ötesi harekâtlara gerek kalmaz. Tabi ABD býrakýrsa. Acaba bilmediðim baþka bir þey mi var?

Duyduðuma göre PKK Irak’taki gücünü 5 binden 10 bine çýkarmak istiyormuþ. Acaba bu olursa Barzani yine seyirci mi kalacak yoksa bir müdahale olacak mý? Çünkü o zaman güçler 1 e 8 gibi bir orana çýkar ki Barzani için tehlike çanlarý çalmaya baþlar.

Barzani’nin hamisi ve abisi ABD’dir. Türkiye olabilir mi? Bu olursa bütün dengeler tersine döner. Kuzey Irak dünyaya açýlýmý Türkiye üzerinden bulabiliyor. Bu Türkiye’nin elindeki ikinci kozdur. Burada zamanýnda Cezayir’e yapýlan haksýzlýðý hatýrlatmak isterim. Konuyu bilenler Cezayir’in baðýmsýzlýðý konusunda Fransa’nýn tarafýný tuttuðunu bilirler. Aslýnda Türkiye bal gibi de Barzani’nin hamisi olabilir. Sýnýrýn ötesindeki Zaho kentinde her yerde Türkçe yazýlar görmek mümkün. Sürekli Türk TVleri Galatasaray’ýn, Fenerbahçe’nin maçlarý izleniyor. Türk parasý geçiyor. Erbil baþlýklý yazýmda daha fazlasýný anlatmýþtým.

Bir önerim var. Kuzey Irak’ta PKK’dan boþalan yerlere Barzani sahip çýkamýyorsa Iraklý Türkmenler yahut Türkiye’den gidecek gönüllü siviller yerleþtirilsin. Bu iþe 10-15 yýl önce baþlansaydý þimdi bayaðý yol alýnmýþtý. Barzani’nin hükümetinde Türkmenlerin de yer aldýðýný biliyor musunuz? Gerçi Kültür Bakanlýðý gibi fazla önemi olmayan bakanlýklar ama olsun. Yine de bir deðeri var. Bu da bir pazarlýk konusu olabilir.

‘Stratejik ortaðýmýz’ ABD’nin kafasýnda Büyük Kürdistan var. Bunu kimin kuracaðý, kimin yöneteceði konusuyla ilgilenmiyor. PKK, Talabani yada Barzani. Yeter ki burada Türkiye’ye tehdit unsuru olabilecek bir devlet olsun. Görünüþe bakýlýrsa Büyük Kürdistan diye bir devlet olursa bunun yönetimi Barzani’nin olmayacaktýr. Bu da ABD’nin ilgilendiði bir konu deðildir. Ýkisine de oynuyor, kim güçlüyse o kazansýn diyor. Ondan önce Türkiye’den ekonomik tavizler koparmayý düþünüyor, bunu baþarýyor da. Bu seferki operasyon karþýlýðýnda Türkiye’de nükleer santrallerin kurulacaðý söyleniyor (Dünyada nükleer enerji kullanýmý %1 e düþmüþtür ve Türkiye gibi akarsuyu bol bir ülkede nükleer enerjiye hiç gerek yoktur. Her þey yolunda gitse bile çevre felaketi yapan bir teknoloji baþýmýza bela edilecek). Barzani bunun bilincine varýrsa bu da Türkiye için bir kozdur.

Son ve aklýmýzdan çýkarmamamýz gereken bir þey: Her ne kadar bütün üyeleri onlardansa da Kürtlerle PKK özdeþ deðildir. Türkiye’de bir arkadaþýn deyiþiyle, ‘karný tok, sýrtý pek T.C. vatandaþý’ olarak yaþantýsýný sürdürmek isteyen milyonlarca Kürt var. PKK’nýn binlerle ölçülen sempatizanlarýný milyonlarla karýþtýrmamak gerekir. PKK’nýn gerçekte neyi amaçladýðýný anlatmak bu yazýnýn konusu deðil. Umuyorum ki günün birinde her þey yoluna girecek.

10.Mart.2008