Hatýrlarmýsýn seninle ilk tanýþtýðýmýz günü,
Bodrumda bir barda ayaküstü...
Hatýrlarmýsýn ilk kavgamýzý,
Tanýþmamýzýn yarým saat sonrasý...
Hatýrlarmýsýn ne çok kýzardýk birbirimize,
Ama bir türlü duramazdýk telefonlardan uzak,
...duymadan sesimizi...
....
Hatýrlarmýsýn,
Ne çok tartýþmamýz oldu seninle,
Ve de hatýralarýmýz acý, tatlý....
Hatýrlarmýsýn, ne çok þey konuþmuþtuk seninle,
Özel hayatlarýmýza dair, o gece
Beraber hem gözyaþý dökmüþtük
Hem de ayný anda gülmüþtük....

Aslýnda ikimizinde farklý hayatlarý vardý
yaþamak zorunda olduðumuz,
fakat yaþamayý arzulamadýðýmýz.
Zorunlu býrakýldýðýmýz,
Ama mecbur duk buna,
Yani ayrý kalmaya...

Sonunda geldi ayrýlýk vakti,
Gitmeliydin buralardan,
Bense ne çok özlemiþtim seni
Daha uçaðýn kalkmadan!
....

Belki birgün yine karþýlaþýrýz seninle,
Bodrum’da bir barda ayný þekilde...
Belki yine kavga ederiz nedensizce,
Sonra da özür dileriz saatlerce...
Belki bir gün yine anlatýrýz kendimizi birbirimize,
Düþer gözyaþlarýmýz kifayetsizce....
.............
Belki birgün,
yine özlerim seni delicesine.........................