Benim sevdiðim sen deðilsin... Ya da ben seni sevmiþ olamam. Benim sevgim bu kadar olamaz; avuç bile doldurmayan duygular beslemiþ olamam. Bu ben olamam. Bu sen olamazsýn!

Neredeyim ben tanrým. Yerim göðüm nerede kayboldu. Ýçimdeki tanrýyý kim çaldý benden. Köþeler bucaklar nerelere gizlendi. Gözümden akan bu ýslak þey de ne... Ellerimi kanatan, kulaklarýmý týrmalayan ne... Neden aynaya bakýp bakýp gülüyor bu yabancý yüz... Bana mý? Ama ben hala ýslaðým.

Bu benim saçlarým deðil. Tozlu, karmakarýþýk dalgalar benim olamaz. Oysa pýrýl pýrýl, dümdüzdür benim saçlarým. Ellerimi kim kopardý bileklerimden. Parmaklarým yok. Dilimle açýyorum kapýlarý. Peki bu kin dolu gözleri kim koydu göz kapaklarýmýn içine. Ben böyle bakamam ki...

Etrafýmda esen þu deli tufaný durdursun biri; ne olur! Dayanamýyorum! Tutsun biri beni yoksa düþeceðim... Ayaklarým baþýmda, saçlarým yerde... Ne olur biri dindirsin þu azabý... Uzatamýyorum elimi; dedim ya parmaklarým yok! Göremiyorum esen laneti; gözlerim bende deðil! Saçlarýmý ne sen sor ne de ben söyleyeyim...

Kabus mu bu... Tamam, uyanmak istiyorum artýk! Anne, ne olur aç ýþýðý ya da ne bileyim çek þu kara perdeleri... Niye sesim çýkmýyor benim... Niye herkes bana bakmadan geçip gidiyor yanýmdan, içimden... Nerede býraktým ben kendimi...

Kaybolan ne ki; tüm beni tüketti. Ýnançlarým kayboldu... Balçýða neden gömüldü bedenim. Mezarým bu mu benim? Tabutum bile yokken hem de... Bir de sevdiðim vardý benim. O nerede? Neden durdurmuyor bu dönme dolabý. Kimi sevmiþtim ben? Yüzü nerede þimdi... Düþünüyorum... YOK!

Sevildiðimi sanmýþým meðer... Meðer tüm bu ýzdýrap yanýlmamdanmýþ... Kendimi kandýrmýþým, avutmuþum. Yalanmýþ duyduðumu sandýklarým. Hep içten içe ben söylemiþim onun asla fýsýldamadýklarýný. Geceleri ben okþarmýþým soðuk bedenimi o diye. Gördüklerim benim baktýklarýmmýþ. Dudaklarým hep kuruymuþ... Yazýkmýþ...

Kimse ellemesin artýk perdeleri; ne tabut isterim ne güneþ! Kendi yalanlarýmýn çürümüþlüðü yeter bana... Bunlar výz gelir artýk... Dokunmayýn sakýn ölümlü bedenime, pis saçlarýma... Onlar bana bu aþktan kalan tek yadigar...