Herkes bir þekilde herkesleþti.



Hayat, belirlenmiþ adi duygular içinde saða sola çarpan, geçici ve mutat heyecanlar içinde nefes almayý deneyen, pek yabancý olduðu duygularla karþýlaþýnca þaþýran, bu þaþkýnlýkla çevresindeki deðerleri þaþýrtan, bireyin intihar etmedikçe gece ve gündüzlerden ibaret olan bir süreçtir.

Herkesler vardýr toplumun her yerinde. Bunlarý tanýmak fazla vaktimizi almaz. Hayata bir görev olarak bakarlar. Birbirlerine bakarak hayata bakarlar. Yeni yoktur hayatlarýnda. Eskinin yeniden yaþanmasý vardýr. Aralarýnda biri çýkýp yeni bir cümle kurduðunda suçlamalar hazýrdýr hemen. Ki ezberleri çok iyidir bu herkeslerin. Öznesi belli cümlelerin yüklemlerini çok önceden bilirler. Birbirlerini çok iyi tanýdýklarý için pek birbirlerine yakýn durmazlar zaten. Ama bazý konularda koro þeklinde konuþmayý da ihmal etmezler. Özellikle koro þeklinde konuþtuklarýnda korunun dýþýnda kalanlarýn canýný acýtmayý iyi becerirler.

Aþýk olduklarýnda bu herkeslerden uzak durmaya gerek yoktur. Zaten aþýk olduklarýnda uzak dururlar birbirlerine. Aþklarýný kapý arkalarýnda yaþamak isterler. Karizmayý uluorta çizdirmek istemezler. Bir mecliste gelen telefona meclisten ayrýlýp uzun uzun görüþmeyi bir maharet sayarlar. Bunu Tanrýnýn kendilerine bir lütfü sayanlar bile vardýr. Kendi kurduklarý deðerleri bile aþýk olduklarýnda bir hiç uðruna yok etmeyi de severler. Sanýrým bir hiç uðruna saçmalamalarý en kayda deðer davranýþlarýdýr. Ayrýca aþýk olduklarý insanla evlenirler de. Zaten tam o noktada herkesleþmek kuramý kendi anlamýný kazanýr. Artýk ne konuþacaklarýný çok iyi bilebiliriz.



Hayatý bir insana odaklanan insan hayatý iki kiþilik bir oda sanýr güneþ doðana kadar. Ama beni inciten olay bu herkeslerin güneþi tanýmamalarýdýr. Güneþi bilmeyen bir herkes için akþam en güzel andýr. Karanlýkta yaþamýþtýr yaþadýklarýný. Þükür ki mezarlýk çok aydýnlýktýr. O zaman ortaya çýkar güneþsiz kalmanýn acýsý.

Toplumda mütemadiyen kullanýlan bir cümle vardýr: Hayata bir kere geliriz. O zaman hayatý kendimizce istediðimiz gibi yaþamalýyýz. Evet bu cümle herkesleþmenin baþlangýcýdýr. Hayata bir kere geliriz. Hayata gelenlerden farklý olmalýyým farký yaþamalýyým diyenlere pek tesadüf edilmez. Zaten biri çýkýp ben sizin gibi düþünmüyorum dediði zaman aðaçlardan meyve toplamak yerine daraðacýnda herkeslere el sallar.



Ne yapmalý



Sadece ne yapýlmasý gerekiyorsa tam zýddý istikametinde yol almak gerek. Bir duruþ sergilemek gerek. Ýnandýðýmýzda diretmezsek inanman gerek dinilene inanýrýz. Çözüm olma kaygýsýndan uzak yýllarýn üstümüze sindirdiði deðerleri güncel deðerlere tercih etmemek gerek.

Ne yapmamalý



Biz hep öndeydik. Ama hep arkamýza baktýk. Arkamýzý ön kabul gördüðümüz için hep kendimizi geri gördük. Durduðumuz zemini bilmezsek yukarýda neler olup bittiðini bilmeyiz. Belki oyun oynamasýný bilmiyoruz ya da oyunun kurallarýný biz yazmadýk ama ne oyun oynarýz ne de oyunun sonucunu merak ederiz.