garip hissiyatlarýn birbirini kovaladýðý bir günün daha sonunda 4 duvardan çýkýp otobüse bindi..
istemsizce günlerdir her gece yattýðý yatakta tüm gücüyle tüm isteðiyle tanrýya canýný almasý için yalvarmýþken ertesi gün öleceði hissini yaþatan panik & manik ataklar üstüne çalýþma, ona buna laf yetiþtirme derken bedensel ve ruhsal çökmüþ bedeni bastý otobüsün duracak düðmesine ve ruh gibi indi..

gideceði yer belli, gidiþ amaçsýz, insanlar tahta parçasý..
buz gibi havada içi çok yanýyordu..

adýmlarýný iyice yavaþlattý
zamaný gelmiþti biliyordu
bu yüzden herþeyin kusursuz geliþmesini istedi þu an herþey onun himayesindeydi kimse dokunamaz
geri çevremezdi
ecel gibi ani ama ölümü hissetirircesine aleni bir
hastalýk altýnda yavaþca çantasýný yere attý..
yavaþ adýmlarýna devam etti hiç durmadan,
üstünde tuðla aðýrlýðýný hissettiren montunu sessizce düþürdü omzundan ve sonra ayakkabýlarýný çýkardý sonra kazaðýný sonra pantolonunu... yürümeyi hiç durdurmadý üstündekileri attýkça adýmlarý havalanmaya baþladý adeta.. hafiflik hissinin doruklarýna çok az kalmýþtý...

daha çok soyunmak derisini bile çýkarmak istercesine isteklerinin kalp atýþlarýný hýzlandýrmasýyla üstündeki iki parçalýk iç çamaþýrýný yine az önce bastýðý yolun üstüne býraktý..

gideceði yer belliydi ve artýk oradaydý..
orasý büyük bir meydandý..
bomboþ büyük bir meydan..
hayata okuyamadýðý meydanlara
burada son vermek adýna eline baktý..
hala yürüyordu yavaþca tahta parçalarýnýn bakýþlarýna aldýrmadan..
elinde meydanýn merkezi duruyordu..
acizliðine yenileceðini bile bile..

yavaþca yürümeye devam etti çýrýlçýplak vucudunun buz gibi havayý sýcacýk algýlamasýný umursamadan boynuna dokunan son obje olan silahýn tetiðine son kez tüm gücüyle bastý..

yürürken geldiði gibi gitmek istedi..
geldiði gibi gidemese de
aslýnda geldiði gibi gitti sessizce ve anadan doðma...

28 Aralýk 2007