Kim demiþti bilmem
Adýn çýkmýþtý mahallede
Eller iz vermiþti tenine
Denedim hiçte soðuk deðildi dudaklarýn
Küçüktün oysa
Daha on yedinde bir körpe
Taze derlerdi sana
Mahallenin gençleri
Namýn gibi tazeydin de
Seviþmeyi bilmezdin ama
Ve seviþmedin benimlede
Ama söylemiþlerdi bir kere
Saçlarýn kararsýzdý gönlün gibi
Ne kömür karasý
Ne altýn sarýsý
Biraz güneþ oynamýþtý üzerinde
Birazda denizin tuzu
Pekte yakýþýrdý yanýk tenine
Gözlerin vardý
Yangýn yeri gibi
Alev alev
Bir baktýmý cihaný yakan
Hele birde sürmelerini çektinse kirpiklerine
Ah dedirtirdi yanýndan her geçene
Tazeydi namýn
Ama adýna dokuz demiþlerdi
Ne yaptýmsa inmedi sekize

Hikayeler anlatýlýrdý hep seninle
Nerde kim teslim almýþ seni kendine
Taze herkesindi
Tüm mahalle bakirliðinin katiliydi kendince
Oysa küçüktün daha
Daha onyedinde bir körpe
Ama adýn çýkmýþtý
Duyulmuþtu hatta
Uzak semtlerde
Yosma da derlerdi adýna
Ama bir he desen
Hamlar hamamlar vardý kýsmetinde
Bir he desen hanýmaða olacaktýnda
Yosma olmayý bilmiyordun ki daha
Adýn çýkmýþtý dokuza ama
Sen daha sekiz bile olamamýþtýn
Yedi olmayý bile taþýyamamýþtýki yüreðin
On yediysinde bir körpeydin
Ama adýn çýkmýþtý birkere

Sonra bigün
El salladýn otobüs camýndan bizlere
Kapýnýza kilit vurulmuþtu gördüm
Perdelerinizde sökülmüþtü yerinden
Herkes aðlamaklý oldu gidiþine
Bakirliðinide almýþtýn giderken
Körpeliðinide
Ama namýný býrakmýþtýn giderayak
Hep bir aðýzdan uðurlandýn
Hep bir aðýzdan söylendi hoþçakal taze...