yýldýzlarýn hiç sönmediði bir havada sevdim seni. talan olmuþ bir sevdanýn yüküyle hiç olmamýþ gibi. ne sen vardýn oysa nede yine sen. tanrýçalarýn yeryüzünde yaratýlmýþ olduðunu seni görünce anladým, oysa yine yoktun sen. hiç olmamýþtýn ki zaten.idam sehpasýna yürüyen bir insanýn kalp atýþlarýnda hissetim bitmeyen ruhunu. iliklerimi donduran bir soðukta birde. geleceðin günlere inat yaþýyorum þimdi kah orda kah burda, düþmeye on kala yalpalayan bir kuþ misali... git ve bir daha hiç gelme eskiden de olduðu gibi ve ben seni hiç görmeyeyim bir daha ne kulaklarým görsün nede gözlerim iþitsin.ve tüm bu yaþananlarý üstümüze yaðan yaðmurlarla örtecek bulutlar olmalý yeryüzünde. yaðmurlar yaðsýn üstüne ve üstümüze toprak çatlasýn utancýndan,þahit olduðu içinde ikimize...