Biliyorum ki artýk
Sana yüzüm yok bir çift söz söylemeye
Yüzüm kalmadý sabrýnla yüreðimi delen nazarlarýnla

Sen neler anlatmýyorsun ki
Geleceðin bir tokat misali yüzüme çarpmasýyla
Senin yüreðinde küllediðin umutlarýn sonbahar yapraklarýyla

O öpülesi ellerinin yumruklarýyla
Tek çenem kýrýlsa, gözlerim çýksa, yüreðim yanmasa
Hüzün içinde akýttýðýn yaþlarýn kahrýyla ötelerde hesaplaþmasa

Caným, insaným, bir kaným
Bir ceht içince salýnýr biliyorsun delikanlý çaðým
Þimdilerde idrak ediyorum bir ahmaðým zevklerimle anlaþmalýyým

O kadar soluk bakýyorsun ki
Kahrýnýn selinde, sinenin düðümlerini açýyorsun
Hiç acýmýyorsun, þefkati, himmeti unutuyor benim gibi oluyorsun

Oysaki sen çok farklýydýn
Rahmette müdrik, muhabbetle dirliði bulandýn
Fakirliði erdem bilen, çileyi verilmiþ gören, nasibi mutlak bekleyendin

Bizzat sen söylemez miydin
Hareket ve kuvvetin yegâne sahibi zatýzülcelaldir
O ne dilerse, hükmün muvacehesince bir hikmete müteallik olusun

Hayrýn nerede seni bulacaðýný
Tercihlerinde bir mihengin bulunmasýný sen söylerdin
Ne oldu þimdi, niçin bu denli karardý senin yüreðin bir kelam etsene

Nereye kadar sürecek suskunluðun
Gecem, gündüzüm oldun seninle doluyor bu yüreðim
O güzelliðini hangi zaman çaldý, o pak yüreðini hangi hadiseler azap kýldý

Yaþayan bir mevta misali
Sapsarý benizli, silinmiþ sinende þefkatin izleri
Þimdi ne demeli, kime ne söylemeli, nutkun durmuþ sabretmeli

Geldim sineyi güzelliðin için
Nazarýnla bir hançer misali deldiðin yüreðim
Çaresiz, þakýn, bizar, intizar etse ne çýkar sebebi hikmeti bilinmedikte