bahçelerimize þarap þiþeleri ekilirdi
her akþam uyandýðýmýzda güzel kadýnlardan bahsederdik
sessiz derinliðin yalnýz sesiydi ölü sularý
ve her sabah daha bir genç uyanýrdým sevdaya
taþla beni ayva aðaçlarýyla
en derin yerlerimden düþür
bir baþka gözüksün umut rüzgara
o zaman adý serap kiraz aðacýda kanatýr gölgesini
tek baþýnasýn karam
ama çiçeklerle yolunuz ayný
bense yabancýyým artýk anlatýlanlara
buðdaylarý dinlermiþ gibiyim
hep süt
hep patlak
hep dimdikim
saflýðým kalmadý
adým mýsýrdýr artýk