Dört bi yaný acziyetle örtülüydü þehrin...
Loþ sokaklar arkasýndan fahiþeler,
Bekaretin bekçisiydi...
Þarap kokan kaldýrýmlar refakatçi olurken,
Karanlýðýn kalbineydi yolculuk...
Bir kadýn var boynu ince narin,
Bir kadýn ki gülümsüyor hain...
Bir adam var kahverengi gözleri,
Bir adma ki ýzdýrýpda daim...
Bir adam var sol yanýnda göðsünün,
Lacivert gökyüzünde uçmak isteyen,
Bir serçe besliyordu..
Sen yalana inanmaktýn lakin ýsrarla istiyordu...
Sen adým atardýn þehrin rýhtýmýnda,dalgalar susardý..
Karþýmýzda gri renkli þablonuyla avrupai manzara...
hüzün verirdi sönmüþ izmaritler..
Zihnimin kuytusunda sarý saçlý yaygara...
Ellerinle yanaklarýma deðerdin sen,
Sakallarým deniz kokardý...
Sen gidince toplamýþtým varolan hepleri..
Gördüðüm tablo anca hiç kadardý...