Akýntýda kayýðýmý ilerletmede ters yöne, biliyorum fazla dayanamýyacak kürekçiler... IUnutmalýyým suyun akýþýný. Aslýnda ben bir göl kenarýndayým, etrafýn seyrindeyim... Biliyordum buraya geleceðimi, her gün aklýmdaydý, her görmeye içim gidiyordu... Orayý sevecek miyim, artýk yeni bir yer daha tanýmak, özümsemek istiyor muydum?Gölün sessizliðine kaným çaðladý bir solukta.Hiç ses yoktu ama sanki bir þey çaðýrýyordu beni. Ben yürüdükçe gölün kenarýnda, gül yüzünün ýþýðý parýldýyordu suyunda. Ben ilerliyorum, o da bana gülümsüyor... O da benimle ilerliyor... Sýcacýk bir rüzgar esti,yapraklarýn melodileri...Ve bir dakika bakýþtýk.O derin sevgi dalgalarýný anlýyorum, kýrýk mavi, bazen de yeþile çalan gözlerinden... Bu kadar saf ve içten bir bakýþ görmemiþtir daha gözler... O kadar ki, önce tenimde alev aldý ateþ ve içten içe eridiðimi hissettim. Bir yudum su oluverdim!Nasýl oldu birden anlamadým... Ben onun içindeydim, o da benim...