Ýþte böyle ey can
Sonunda baþardým sanýrým
Sevdanýn mefkûresinde yaþadýðým

Çaresiz
Bir þekilde esrarý tavaf yaptýðým
Heyhat ki hiç anlaþýlamadýðým hicranýn

Sýzýsýyla
Bir mecnun misali yaþadýðým
Hasret öyle bir noktaya getirdi ki

Sanki
Bir deli sýfatýný hak edercesine
Tek suçumuz yalnýzca sevmek olmuþtu

Her bir suçluluða hazýrdým evvel ahirde sanki

Demek ki
Böyle bir þeymiþ sevmek hissiyatý
Nerden bilirdim ben hayatýma konacaðýný

Kime
Ne söyleye bilirdim ki
Ne beklerdim sevgiyi tatmak zorunda olan

Belki
Bir çaredir diye kelamý esirgenen
Bir selamýn dahi çok görülen olmak var ya

Ne acý
Bir sýzýdýr lakin nasip olunca
Bu kadarýna razýyým yeter ki hisset kendini

Ýzlerini
Nakþeden güzellikler içinde
Halini göremeden dahi sevmeye heveslenmek

Ne demek
Bu garipliði kimlere anlatmayý denemek
Ah o mana hazzýný yaþamak var ya bir okyanusun

Derinliðine
Dalýþ yapan bir hederin oksijeni gibi
Çölde kuruyan bir kuyudan suya umut baðlamak gibi

Kuþlarýn
Kanadýyla dertlere
Çare olmaya adanmak, aþk ikliminde kaybolmak