Ýki kahramaný vardý bu sahipsiz öykünün
Güneþ ve ayçiçeði, kumsal ve deniz
Akrep ve yelkovan, uçurum ve ölüm
Ýki birbirine yakýn ve bir o kadar uzak
Gece ve gündüz gibi belki birbirine tutsak
Ýki bahar çiçeði özüne yürüyen suya muhtaç
Ýki kýrýk zeytin dalý kendiliðinden bir hayli tuzak

Ne demeli bilmem biri gözler sahibi
Diðeri sözler adanmýþ aþk iklimine
Mevzu bir gökkuþaðýdýr yaðmurlu sahillerde
Deniz yanar, bulut aðlar sahibinin gözlerinde
Anlatmak ister de sözler sahibi susar alabildiðine
Sonra 'gözlerin' der 'nasýl yanar, nasýl yakar görkemi'
Nasýl bir yaðmurlu deniz yansýmasýdýr bu böyle

Derken bir gri bir akþam çöker güne
Derken silinir yaðmur, bulutlar silsile
Aðlar yakamoz bile çaresizliðine
Malum uçurum vardýr nihayetinde
Ölmez aþklar bunu bil, aþýklar ölse de
Nasýl bir ölümdür ayrýlýk, nasýl göz göre göre
Nasýl bir çile çöker içine

Ýki birbirine yakýn ve bir o kadar uzak
Kahramaný vardý bu sahipsiz öykünün
Biri gözler sahibi harikulade
Diðeri sözler sahibi adanmýþ aþk iklimine...