Sen
Öyle bir düþ ki
Kelebeklerden çok farksýz

Seni
Sonsuzluða ötelerken
Canlar taaccüple noktalansýn

Sen
Tutunduðun dalý
Terk etmekteyken teninde

Kabaran
Damarlar sana
Acý veriyordu iyi biliyorum

Seni
Sen yapan anlam
Ýþte o an býrakmýþtý zamaný

Sessizce
Salýnýrken sen
Kayboluyordun o gözlerden


Duygularýn
Tarumar olmuþtu
Aniden nihayetini hiç bilmeden

Nihayetinde
Bir karar verilendin
Artýk varlýkta yok olmak için

Sevdiðini
O an býrakmalýydýn
Dalýn haline iþlediðin serencamla

Kim ister
Ýstemeden ayrýlmayý
Aþk için var olandan uzaklaþmayý

Sana
Hasret kalan topraða
Çamura haþerata salýnandýn sen

Yaprak
Kurumuþtur sayfalarda
Nezaretini bekleyen her anýlarla

Sevdalara
Ramak kalýnan
Aþklardan izler býrakan canlara

Düþerken de
Mütemadiyen süzül sen
Asudeliðin hazzýný hiç gölgelemeden