Ayrýlýðýmýzýn esaret gözleri,
Cesaret sözleri, vasiyet cümleleri...
Bir bir boyanacak boðazlarýmýz
Üstlerindeki kelepçelerle.
Bir bir aðlayacaðýz
Yalanlarýmýzýn küstah bakýþlarýyla.
Ýçimizdeki boþ denizlerde yüzeceðiz umut,
Yüzümüzdeki ilahi tebessüme sýðýnacaðýz.
Biliyor muyuz umut,
Kesiyor muyuz etimizin ýþýklarýný, kaþýmýzýn suluboyalarýný
Bulandýrýyor muyuz, kasýklarýnda yabancý sabahlarýn?

Tüm solo haykýrýþlarýmýz
Gibi yaptýklarýmýz
Süzgecinde kaderlerimizin birleþirken
Gökyüzündeki o küçük beyaz adacýklarda
Yaþamayý hayal edebilmek için
Hangi rahatsýz edici huzurumuzdan vazgeçebilirdik?

‘Hoþçakal’ diyebildik.